حکم شرعی مصافحه در شرائط کرونایی


بیان احکام شرعی در ابتدای مراسم نماز جمعه تهران،۱۲ آذر ماه ۱۴۰۰، مصلّای تهران
نقد این صوت را در اینجا بخوانید: http://salamat82.parsiblog.com/Posts/162/


+ 
11

- 
0

عرض x طول

دکمه اشتراک گذاري تلگرام ارسال ويدئو در تلگرام

ارسال نظر
CAPTCHA
کد امنیتی زیر را وارد نمایید.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
  • به خبر فوری در باره اظهارات پوچ شیخ ناصر نقویان/دوشنبه 29/09/1400
    ---
    روان پریشی شیخ ناصر نقویان
    ---
    آشیخ ناصر نقویان!!! روانشناسی می گوید شما با این پرت و پلا گفتنهای خود از بی هوادار بودن با تخیل بزرگ کردن خود قصد پوچ هوادار جمع کردن را داری ؛ ولی با اینگونه رفتار و گفتار یقین داشته باش تو یک روان پریش اوپزسیون وجدان خویش هستی و با این پرت و پلاها به هیچ جایی نمی رسی و در هیج جا بجز در پوست فرسوده ی خود نمی گنجی.

  • قران وظیفه ی مراحع دین شناسی و فقهای دین را چگونه توصیف کرده است؟
    ---
    دانش ناچیز بشر حتی پیامبران بنا به تاکیدهای فراوان قرآن در سطحی نیست که بتواند بجای علم بی کران خداوند که همه جزئیات و کلیات جهان هستی را فرا می گیرد نسبت به مسایل فرا طبیعی دین خداوند نظر دهد.
    بنا بر اصل بدیهی غیر قابل انکار فوق که قرآن آن را بارها در آیاتی بسیار تاکید کرده است ؛ بشر حتی پیامبران حق ندارند برای هم نوعان خود بنام دین و مذهب خارج از قرآن پیوسته احکام و اعتقادات جدید ابتکار کنند.
    فرایند دخالت غیر وحیانی بشر در دین خداوند این همه فلسفه بافیهایی است که هیچ دلیل قطعی الدلاله ای در قرآن برای اثبات و تایید آن نیست .
    دخالت بشر در دین خدا با انبوه من در آوردیها و خرافات و جعلیات متضاد با محکمات مفصل قرآن و غیر قابل اثبات با اصول متین استدلال عقلی ؛ بجز بغرنجی و بد نامی و سر در گم و گمراه کردن متدینان و بیزار کردن صدها میلیون از خردگرایان بشر حقیقت گرا از دین و مذهب با صدها هزار سئوال بی جواب هییچ بازده دیگری نداشته است .
    بنا به تاکیدهای فراوان خداوند در قرآن دانش ناچیز بشر حتی دانش پیامبران در مقایسه با علم جهان شمول خداوند عددی نیست که به او حق و اجازه بدهد برای دین خدا خارج از وحی اصیل تحریف نشده ی خداوند احکام و اعتقادات ابتکار کند.
    خداوند بر نعمت اکمال دین ساده ی خود در آیه 3 سوره مائده حجت کامل و بی نقص بودن احکام و اعتقادات دین توحیدی خود را و بی نیاز بودن این دین از هر حکم و اعتقاد غبر قرآنی جدید برای بشر به اتمام رسانده و به او ابلاغ نموده است .
    مراجع دین شناسی و فقهای قرآن شناس مسلمان بحکم خداوند در آیه 122 محکم سوره توبه مکلف اند با آگاهی به ملاکها و معیارها و حد و مرزها و نویدها و هشدارهای شناختهای محکم و مفصل فرهنگ دین داری و مذهب داری قرآنی با استنباط مصادیق حقیقی احکام و اعتقادات این شناختها ؛ مسلمانان و غیر مسلمانان از اقوام خود را به شناختهای قرآن پیوسته آگاه سازند و نسبت به پیامدهای شوم دنیوی و اخروی سرپیچی از این شناختها اقوام خود را همیشه هشدار دهند .
    بحکم شواهد قرآنی در آیات پیامبر شناسی و بحکم عقل ؛ عاید ضمیر غایب جمع در فعل « رجعوا » در آیه 122 سوره توبه حتما خود فقها هستند که می باید هرگاه به سوی اقوام خود رفتند شناختهای دین را در میان اقوام خود پیوسته تبلیغ نمایند و اقوام خود را نسبت به پیامدهای شوم سرپیچی ار احکام و اعتقادات شناختهای دین قرآنی خداوند با هشداهای قرآن هشدار دهند.
    اگر عاید ضمیر مذکور را اقوام بدانیم ؛ با لحاظ زمان و مکان ملاقات و تعداد ملاقات کنندگان و ملاحاظات ذی ربط دیگر ؛ هیچ فرایند مثبت و سازنده ی فراگیر همیشگی در دین آموزی از ارجاع دادن توده های مردم به فقها با این گونه آموزش محدود هرگز به دست نخواهد آمد.
    آیه مذکور مرجع دین شناسی و فقیه را موظف و ملزم می سازد برای آموزش شناختهای فرهنگ دین داری و مذهب داری دین به توده ها مردم خود به سوی اقوام خویش بروند و این تودها را به شناختهای مذکور پیوسته آگاه سازند.
    رویه ی سئوال بر انگیر رایج میان مراجع دین شناسی و فقهای دین در آموزش دین و مذهب شرایط لازم دین آموزی فراگیر را که در آیه فوق آمده به آنها اشاره شده است هرگز بگونه ای که خدا پسندانه باشد فراهم نمی سازد.
    نیتجه حتمی این رویه معکوس ؛ بجز حاکمیت من در آوردیها و خرافات و جعلیات ضد قرآن و عقل بر دین داری و مذهب داری صدها میلیون از مردم و پیامدهای شوم دنیوی و اخروی این حاکمیت برای متدینان و همچنان بیزاری خردگرایان از دین و مذهب و رواج کاسبی حرام دین فروشی چیز دیگری نیست .