تا عمر داریم باید واکسن بزنیم؟

ساخت یک واکسن تغریبا ۷ تا ۲۵ سال طول میکشه



هنوز برای ایدز واکسن نساختن.

واکسن خارجی مور اعتماد نیست .
پ.ن :

چرا واکسیناسیون اجباری اقدامی غیرقانونی، غیراخلاقی و غیر علمی محسوب می‌شود؟ (بخش اول)

1 اثربخشی واکسن‌ها: هنوز میزان اثربخشی هیچ‌یک از واکسن‌های آزمایشی کرونا به طور قطعی به اثبات نرسیده‌است. موفقیت یک واکسن در فاز سوم آن هم با پروتکل‌های بحث‌برانگیز لزوماً به معنای همان میزان موفقیت در جهان واقعی نیست. کارآزمایی بالینی بسیاری از واکسن‌ها دچار خدشه و دقت پایین است، مطالعات جهان واقعی با اشکالات جدی روبرو بوده و به استناد شواهد متعدد، آمارهای کرونا پس از واکسیناسیون در بسیاری از کشورها در حال مهندسی و دستکاری شدن است و برخی نیز آمارهای بدتری از کرونا را ثبت کرده‌اند. علاوه بر این، تا زمانی که امکان انتقال و گسترش ویروس و حتی بستری شدن هم در افراد واکسینه‌شده و هم غیرواکسینه‌شده تا حد زیادی وجود دارد و فقط واکسن‌ها می‌توانند ( آن هم با ابهامات متعدد) از مرگ خود فرد جلوگیری کنند، با چه حقی می‌توان از واکسیناسیون اجباری صحبت کرد؟ اجباری‌سازی واکسنی که میزان و گستره اثربخشی آن در بیماری مشخص نگردیده اقدامی کاملاً غیرعلمی و غیرمسئولانه است.

2 ایمنی واکسن‌ها: هنوز هیچ مطالعه‌ای با بازه طولانی‌مدت دریافت داده‌های ایمنی برای واکسن‌ها انجام نپذیرفته‌است. داده‌های قابل‌اعتماد برای تحلیل توازن سود/خطر در واکسن‌ها وجود ندارد و شواهد نگران‌کننده‌ای درباره اثرات واکسن‌های ژنتیکی در بیماری‌های خودایمنی، مشکلات قلبی و عروقی، ایجاد اختلال در باروری و نهایتاً ایجاد اختلالات ژنتیکی خطرناک مانند سرطان وجود دارد که بسیاری از آنها جز در مطالعات بلندمدت مشخص نمی‌شوند. اجباری‌سازی واکسنی که ایمنی آن مشخص نیست اقدامی کاملاً غیراخلاقی و نادرست است.

3 فرآیند معیوب واکسیناسیون: متأسفانه هنوز اقدام قابل‌توجه و اساسی برای رصد و پایش جمعیت‌ واکسینه‌شده در کشور وجود ندارد و مشخص نیست که هر یک از واکسن‌های استفاده‌شده چه میزان اثربخش و چه میزان ایمن خواهند بود. فرآیند نظارت بر واردات و صدور مجوز برای واکسن‌ها نیز بیش از حد سهل‌گیرانه و غیرشفاف است و هر واکسنی فارغ از اشکالات ایمنی یا حتی اثربخشی حائز مجوز می‌گردد. در صورت اجباری‌سازی واکسن بدون ساماندهی این امور و تأمین زیرساخت‌های نظارتی و پایشی کلان عملاً با خسارت‌های فراوان مالی و اجتماعی و حتی جانی روبرو خواهیم‌شد.

4 مشکلات حقوقی و قانونی: اکثریت غالب واکسن‌های کرونا در داخل و خارج از کشور در مرحله آزمایشی و کارآزمایی بالینی قرار دارند. همه واکسن‌ها ذیل مجوز استفاده اضطراری قرار دارند و تأییدیه نهایی که مستند به شواهد متقن مبنی بر اثربخشی و ایمنی باشد را ندارند. کمپانی‌های تولیدکننده درباره عوارض واکسیناسیون در مرحله آزمایشی پاسخگو نیستند و حداقل تا یک الی دو سال دیگر نمی‌توان از تأییدیه نهایی صحبت کرد. مجبور کردن همه اقشار مردم به تزریق واکسنی که در مرحله آزمایشی قرار دارد اقدامی کاملاً غیرقانونی می‌باشد که با هیچ‌یک از قوانین حوزه سلامت سازگار نیست.

.تحصیل به شرط واکسن، ورود به دانشگاه و مدرسه به شرط واکسن، ورود به کشور به شرط واکسن، خروج از کشور به شرط واکسن، زیارت به شرط واکسن، ورود به رستوران و ورزشگاه‌ به شرط واکسن، استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی به شرط واکسن، دریافت خدمات اجتماعی به شرط واکسن و همانند آن مثال‌هایی از این اقدامات هستند که با شرایط فعلی، می‌توانند تبعات ویرانگری برای بنیان اجتماعی و امنیت زیستی کشور در آینده تحت تأثیر واکسیناسیون اجباری داشته‌باشند.
چرا واکسیناسیون اجباری اقدامی غیرقانونی، غیراخلاقی و غیر علمی محسوب می‌شود؟ (بخش دوم)

5 اخلاق پزشکی: مجبور کردن مردم به انجام عملی که هنوز سودمند بودن آن در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، در عین اینکه شواهد و احتمالات متعددی نیز مبنی بر پرریسک بودن آن وجود دارد اقدامی غیراخلاقی به جهت اخلاق پزشکی و حتی اقدامی غیرشرعی محسوب می‌گردد. آن هم در شرایطی که هنوز واکسن تأییدشده‌ای در اختیار نداریم و هنوز مشخص نیست که چه عاملی مقصر اصلی افزایش و تداوم وخامت همه‌گیری کروناست؟ گروه‌های جمعیتی خاص، گونه‌های جهش‌یافته، دخالت ویروس‌هایی غیر از کرونا در جریان همه‌گیری، انتشار عمدی ویروس‌ها توسط آزمایشگاه‌های بیولوژیک نظامی، عوامل اقلیمی و تغییرات آب‌وهوایی یا حتی عواملی فراتر از اینها که تا به حال کسی بدان توجه نکرده‌است؟

6 واکسیناسیون تنها راه نیست: بسیاری از تحرکات برای واکسیناسیون اجباری با این پیش‌فرض صورت می‌گیرد که بیماری کرونا غیرقابل درمان بوده، جهان را در شرایط بحرانی اضطراری قرار داده و راه دیگری به جز واکسیناسیون وجود ندارد. این فرض فقط در شرایطی صادق است که اولاً واکسن‌هایی با اثربخشی و ایمنی قطعی و اثبات‌شده و بدون ابهام در اختیار داشته‌باشیم، دوماً تمام راه‌های جایگزین آزمایش شده و عدم اثربخشی آنها اثبات شده‌باشد و سوماً شرایط بحرانی جهانی ناشی از عوامل دیگری نباشد. تا زمانی که چنین واکسنی در اختیار نداریم، تا زمانی که بخش بزرگی از مرگ‌ومیر و شرایط اضطراری به علت اعمال محدودیت‌های غلط و عامدانه و روش‌های درمانی نادرست است و تا زمانی که سایر روش‌های جایگزین مانند روش‌های درمانی و داروهای مؤثر و مفید را به درستی آزمایش نکرده و حتی آنها را تخریب می‌کنیم، مجوز و حق قانونی، اخلاقی و علمی صحبت از واکسیناسیون اجباری را نخواهیم‌داشت.

7 امکان ایجاد بحران‌های بزرگ‌تر: اگر نگرانی‌های مرتبط با عوارض واکسن‌های ژنتیکی یا ابعاد امنیتی آنها به حقیقت بپیوندد، واکسیناسیون اجباری با این نوع خاص از واکسن‌ها -حتی اگر با دید خوشبینانه اثربخشی آنها اثبات گردد- عملاً بحرانی بسیار بزرگ‌تر از کرونا را در آینده ایجاد خواهد کرد. همچنین است احتمال تحقق این نظریه که استفاده گسترده از واکسن‌های نیمه‌مؤثر در میانه پاندمی می‌تواند موجب شیوع واریانت‌های جهش‌یافته خطرناک‌تر شود.(1 (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4516275/?fbclid=IwAR1dF-S5-EUi8IP08ZDJ_VcbrBMFMOf1AW4U07wxQFuBMkfIgD8JVZ9OJvw)) نبود داده‌های قابل اتکا از عوارض و اثربخشی واکسن‌ها در کشور نتیجه‌گیری درباره غلبه منافع واکسن‌ها به مضراتشان و غلبه میزان اثربخشی و عوارض آنها نسبت به وخامت همه‌گیری کرونا را ناممکن کرده‌است.

8 آگاهی و حق انتخاب: در حال حاضر سبد واردات و تولید واکسن با محدودیت‌ مواجه است. واکسن‌ها در فناوری ساخت، ایمنی و اثربخشی با یکدیگر متفاوت‌اند و واکسن‌های ژنتیکی در سبد تزریق با خطرات جدی روبرو هستند. در شرایطی که جمعیت هدف واکسیناسیون اختیار کامل انتخاب بین واکسن‌های متفاوت را ندارد و از سوی رسانه‌ها و دستگاه‌ها درباره این تفاوت و خطرات احتمالی و ماهیت واکسن‌های آزمایشی حتی مطلع هم نشده‌است و تعداد واکسن‌های در دسترس با امنیت بالا محدود هستند، اجبار آنها به تزریق واکسن بدون توجه به این موارد کاملاً غیراخلاقی و غیرمسئولانه خواهد بود.

. لازم به توجه است که مسئله اجباری‌سازی واکسیناسیون در سایر کشورهای جهان در حال حرکت به سمت و سوی نگران‌کننده‌ای است. مراکز و کمپانی‌های متعددی با طراحی میکروچیپ‌ها، نرم‌افزارها و ابزارهای مختلف مانند پاسپورت واکسن و سیستم‌های ردیابی افراد واکسینه‌شده که برخی حتی در عمق بدن افراد قرار می‌گیرند، فضای جامعه را به سمتی تماماً امنیتی سوق خواهند داد.

.فضایی که در آن تمام رفت‌وآمدهای داخلی و بین‌المللی به بهانه واکسیناسیون و با هر موج جدید بیماری تحت کنترل قرار می‌گیرد و افرادی که این واکسن‌ها را دریافت نکنند، از ابتدایی‌ترین حقوق زندگی محروم خواهندشد. طرح‌هایی مانند ID2020 که توسط بنیاد راکفلر و بیل‌گیتس حمایت مالی می‌شوند(2) و خود را در راستای سند 2030 سازمان ملل معرفی می‌کنند، از این نمونه هستند.

چرا واکسیناسیون اجباری اقدامی غیرقانونی، غیراخلاقی و غیر علمی محسوب می‌شود؟ (بخش سوم)

9 سابقه واکسن‌های مشابه: پیش از همه‌گیری کووید-19 واکسن ایمن و مؤثری برای کروناویروس‌ها وجود نداشت، واکسن‌هایی هم که برای ویروس‌های تنفسی آنفولانزا تولید شده‌اند (که مانند کروناویروس‌ها از RNAویروس‌های فصلی هستند) اثربخشی پایینی در جهان واقعی داشته‌اند و احتمال اینکه این شرایط برای واکسن‌های کرونا پیش بیاید وجود دارد. برای بیماری سرماخوردگی نیز که ده‌ها ویروس (ازجمله کروناویروس‌ها) در ایجاد آن نقش دارند هیچ واکسنی قابل توسعه نیست. در سایه کمبود مطالعات ابتلای هم‌زمان (co-infection) درباره بیماری کرونا و شبهاتی که درباره علیت یا سهم مطلق ویروس SARS-CoV-2 در بیماری کووید-19 وجود دارد، صحبت کردن از اجباری‌سازی واکسنی که کاهش میزان اثربخشی آن در جهان واقعی محتمل است، اقدام صحیح و واقع‌بینانه‌ای نیست.

10 عدم توزیع یکسان وخامت کرونا در تمام جمعیت: طبق آمارهای رسمی(1)(2)(3) اکثریت قاطع مرگ‌ومیر ناشی از کرونا متعلق به گروه‌های بالای 50 و 65 سال است. جمعیت زیر 50 سال علاوه بر اینکه سهم بسیار کمی در مرگ‌ومیر کرونا دارد، تأثیر کمتری نیز در چرخش بیماری دارد. جمعیت زیر 50 سال سهم کمتر یا برابری از مبتلایان کرونا را دارند(4)(5) و از این جهت که اکثر مبتلایان زیر 50 سال بدون علائم هستند(6)(7) و همچنین از این جهت که طبق پژوهش‌ها افراد بدون علائم و اصطلاحاً ناقلان بدون علامت تأثیر بسیار محدود و نادری در وخامت همه‌گیری دارند(8)(9)(10)(11)، لذا این مسئله به اندازه‌ای نیست که به ما مجوز اجباری‌سازی واکسیناسیون و تحمیل ریسک و خطرات محتمل واکسن‌ها به تمام این گروه جمعیتی را بدهد. جمعیتی که جزو گروه‌های پرخطر نبوده و تأثیر قابل‌توجهی بر افزایش وخامت همه‌گیری کرونا ندارد.

11 تبعات اجتماعی و ملی: با توجه به احتمال ادامه یافتن همه‌گیری کرونا و احتمال نیاز به تزریق سالانه و حتی فصلی واکسن کرونا و چشم‌انداز نامعلوم اثربخشی واکسن‌ها و همچنین تلاش‌های وسیع جهت ایجاد محدودیت برای افراد واکسینه‌نشده در جهان، باید گفت که حرکت به سمت اجباری‌سازی واکسن در کشور و پذیرفتن آن به عنوان اقدامی مشروع، مسیری بی‌انتهاست که چشم‌انداز آن مشخص نبوده و می‌تواند ساختار اجتماعی یا حتی بنیان‌های اقتصادی کشور را در سالهای آینده با بحران مواجه کند. واکسیناسیون اجباری بازی کردن در زمین جریانات تمامیت‌خواه بین‌المللی می‌باشد که قصد سوءاستفاده از شرایط همه‌گیری کرونا را دارند و می‌تواند تبعات متعددی برای سلامت اجتماعی، سلامت روانی، سلامت عمومی و امنیت زیستی و حتی امنیت اقتصادی کشور داشته‌باشد و شرایط را از آن چه که امروز به نظر می‌رسد وخیم‌تر و غیرقابل‌کنترل‌تر نماید.

- سازمان غذا و داروی ایالات متحده نیز اخیراً در اقدامی بی‌سابقه در دهه‌های گذشته اقدام به تأیید کامل واکسن فایزر/بایون‌تک بدون داده‌های ایمنی بلندمدت و کمتر از 9ماه پس از عرضه عمومی این واکسن کرد. اقدامی که اعتراض بسیاری از متخصصان این کشور را برانگیخت. تحلیلگران اذعان می‌دارند که در شرایط فعلی هیچ نیازی به این تأییدیه نبود و کارآزمایی واکسن فایزر حداقل تا سال 2023 ادامه پیدا می‌کرد، اما دولت این کشور برای مشروعیت‌زایی جهت اجباری کردن واکسن کرونا، اقدام به صدور تأییدیه کامل برای این واکسن (البته در شرایط خاص و ذیل قانون BLA) کرد و حالا در اولین اقدام تزریق واکسن کووید-19 را در میان نیروهای مسلح اجباری کرده‌است.


کانال واحد سلامت مؤسسه مصاف(سلام)