اگر خداوندی باشد که هست و فقط او حق است پس بر عهده اوست که مستقیماً یا با اسبابی خودش را به انسانها بشناساند و خدایان دروغین را ابطال کرده و رسوا کند...
و اگر خداوند حق دینی برای هدایت فرستاده تا جهانبینی درست و اوامر و نواهی خودش را به مردمان برساند؛ باز بر عهده اوست که دین حق را به انسانها بشناساند مستقیماً یا با اسبابی و دین های دروغین و مکاتب بیهوده و جهانبینی های غلط و مضّر را ابطال کرده و رسوا کند..
اگر چنین نکند بر عهده انسانها از آن بابت چیزی نیست
و از آنجا که خداوند حق نسبت به ما مهربان است و خیرخواه انسانهاست خودش و دین حق را به همه خواهد شناساند و لزوم پیروی از آن را برای انسانها مشخّص خواهد کرد...
و البته تا اکنون خودش و دین حق را بر تعدادی از انسانها شناسانده پس آنها که او و دین حق را شناختند وظیفه دارند با ایمان و اعتقاد و اعتماد به خدا به دین حق گرویده و به آن عمل کنند و با آنهایی که هنوز خداوند حق و دین او را نشناختند مدارا کنند...
و البته آنها که خداوند حق و دین او را شناختند ولی از ایمان به او و گرایش به دین حق و عمل به آن رویگردانند آنها همان کافران هستند...
برای همین ما فارغ از خداوند و دین حق هم که بخواهیم در پی اصلاح جامعه باشیم
بایست همه را دعوت کنیم به این پند اخلاقی حکیمانه که:
هر چه را برای خودت می پسندی برای دیگران هم بپسند و هر چه را برای خودت نمی پسندی برای دیگران هم نپسند..
بنابراین بیاییم به دیگران دروغ نگوییم همانطور که دوست نداریم به ما دروغ بگویند...
از دیگران دزدی نکنیم همانطور که نمی خواهیم کسی از ما دزدی کند...
به دیگران احترام بگذاریم همانطور که دوست داریم به ما احترام بگذارند...
دنبال زن و دختر و ناموس مردم نیفتیم و به شهوت چشم به آنها ندوزیم همانطور که دوست نداریم کسی دنبال زن و دختر و ناموسمان بیفتد و نگاه شهوتی به آنها بکند
(و اگر مُنصف باشیم باید بپذیریم که این حجاب و پوشش مناسب است که تا حدود زیادی مانع خواهد شد و ناموسمان را حفظ خواهد کرد)...
و گرانفروشی نکنیم همانطور که نمیخواهیم کسی به ما گران بفروشد...
ناسزا نگوییم همانطور که دوست نداریم به ما ناسزا گویند...
به نیازمندان کمک کنیم همانطور که دوست داریم در موقع نیاز دست مان را بگیرند...
و در آگاه کردن مردم بکوشیم همانطور که دوست داریم اگر چیزی را نمی دانیم به درستی آگاهمان کنند...
ووووو
و البته در حفظ سلامتی خودمان کوشا باشیم و از مواد مخدر و مواد غذایی مضّر و مشروبات الکلی و سیگار دوری کنیم و خانواده هایمان را از اینها دور کنیم و قوانین رانندگی را رعایت کنیم و به آنها نیز یاد آوری کنیم اگر سلامتی شان را خواهانیم...
و آبرومندانه و پاک و ساده ازدواج کنیم و از خودارضایی و رابطه جنسی با اشیاء و حیوانات و همجنسبازی و فحشاء که بخلاف انسانیّت و روند طبیعت است دوری کنیم و دوستانمان را از آن خلافها باز داریم..
((اگر نیک بنگریم این پند حکیمانه که: هر چه برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند و هر چه نمی پسندی برای دیگران هم نپسند؛ اگر توسّط مردم باور گردد و عمل شود کشورمان و دنیا را گلستان میکند؛))
و صد البته اگر کسی خداوند حق را حاضر و ناظر بداند و یقین بدارد پس از مرگ بازخواست خواهد شد الزام جدّی برای عمل به این پند حکیمانه برای خود می بیند وگرنه خیلی کم رخ میدهد شخصی که اعتقاد به خدا و عالم آخرت ندارد خود را به این پند ملزم کند...
چون برای چنین کسانی رعایت اخلاق و به فکر دیگران هم بودن معنایی ندارد و میگویند: فقط همین دنیاست و پس از مرگ نابودی مطلق است پس بگذار برای رسیدن به آنچه مایلیم هر کاری که شده انجام بدهیم هر چند برای رسیدن به آن به دیگران ظلم کنیم, زیرا فقط خودمان مهّم هستیم نه دیگران
شگفتا از گستاخی بی مانندد بشر!!!
---
شگفتا!!! بشر با دانش ناچیز و ظرفیت ذهنی محدود به همه ی ناتوانیها و نیازهای بی شمار خود چگونه و با چه دلیل قطعی انکار ناپذیر به خود جرئت و جسارت می دهد که در مقابل علم فرا گیر بی کران خداوند پیوسته با فلسفه بافیهای پوچ تخیلات خویش برای دین و مذهب اعتقاد و مراسم و مناسک و شعایر جدید ابتکار کند و با این رفتار گستاخانه در مقابل عظمت بی مانند خداوند یکتای جهان آفرینش قد علم کند و با خداوند آفریننده ی حقایق جهان هستی با جهل خود به رقابت بپردازد؟؟؟!!!
آی کاش دین شناسان خرد گرا پاسخی رضایت بخش برای سئوال زیر ارائه نمایند؟
---
چگونه و با چه دلیل عقلی قطعی انکار ناپذیر باید باور کرد بشری که خداوند آفریدگار جهان هستی مطابق با روشن گریهای قرآن کریم در وجود او عقل و اراده و سرشتی برخوردار از توان شناخت و تشخیص خیر از شر و شناخت و تشخیص حق از باطل برای همیشه نهادینه کرده است برای پایبند کردن این بشر به انظباط و نظم و قانون مندی در زندگی بجز نیاز به خدای همیشه آگاه که آثار عظمت آفرینش و علم و خیر او تمام جهان بی حد و مرز آفرینش را با نظم و قانون مندی بگونه ای آشکار فرا گرفته است برای همیشه منضبط و منظم و قانون مند ماندن پیوسته به انسانی محدود به مکان و زمان و محدود به ناتوانیها و نیازهای بشری نیاز دارد که هیچ اثر محسوس آشکاری از توان و علم او دیده نمی شود و این انسان با هیچ دلیلی با خداوند جهان قابل مقایسه نیست؟
لطفا محض رضای خداوند حساب گر حساب رس که به همه ی نهانها آگاه است دین شناسان نخبه با خرد ورزی عالمانه ی خدا پسندانه و به دور از هرگونه تعصب و احساسات گمراه کننده با کمک قرآن و عقل و منقولات غیر قرآنی هماهنگ با محکمات مفصل قرآن به سئوال حیاتی فوق پاسخ عالمانه ی روشنگر بدهند و صاحب مسلمان و شیعه ی خدا شناس و خدا پرست این سئوال را بمانند گذشته با ناپرهیزی و بی تقوایی به زندیق مشربی متهم نسازند.
ارسال ويدئو در تلگرام
و اگر خداوند حق دینی برای هدایت فرستاده تا جهانبینی درست و اوامر و نواهی خودش را به مردمان برساند؛ باز بر عهده اوست که دین حق را به انسانها بشناساند مستقیماً یا با اسبابی و دین های دروغین و مکاتب بیهوده و جهانبینی های غلط و مضّر را ابطال کرده و رسوا کند..
اگر چنین نکند بر عهده انسانها از آن بابت چیزی نیست
و از آنجا که خداوند حق نسبت به ما مهربان است و خیرخواه انسانهاست خودش و دین حق را به همه خواهد شناساند و لزوم پیروی از آن را برای انسانها مشخّص خواهد کرد...
و البته تا اکنون خودش و دین حق را بر تعدادی از انسانها شناسانده پس آنها که او و دین حق را شناختند وظیفه دارند با ایمان و اعتقاد و اعتماد به خدا به دین حق گرویده و به آن عمل کنند و با آنهایی که هنوز خداوند حق و دین او را نشناختند مدارا کنند...
و البته آنها که خداوند حق و دین او را شناختند ولی از ایمان به او و گرایش به دین حق و عمل به آن رویگردانند آنها همان کافران هستند...
برای همین ما فارغ از خداوند و دین حق هم که بخواهیم در پی اصلاح جامعه باشیم
بایست همه را دعوت کنیم به این پند اخلاقی حکیمانه که:
هر چه را برای خودت می پسندی برای دیگران هم بپسند و هر چه را برای خودت نمی پسندی برای دیگران هم نپسند..
بنابراین بیاییم به دیگران دروغ نگوییم همانطور که دوست نداریم به ما دروغ بگویند...
از دیگران دزدی نکنیم همانطور که نمی خواهیم کسی از ما دزدی کند...
به دیگران احترام بگذاریم همانطور که دوست داریم به ما احترام بگذارند...
دنبال زن و دختر و ناموس مردم نیفتیم و به شهوت چشم به آنها ندوزیم همانطور که دوست نداریم کسی دنبال زن و دختر و ناموسمان بیفتد و نگاه شهوتی به آنها بکند
(و اگر مُنصف باشیم باید بپذیریم که این حجاب و پوشش مناسب است که تا حدود زیادی مانع خواهد شد و ناموسمان را حفظ خواهد کرد)...
و گرانفروشی نکنیم همانطور که نمیخواهیم کسی به ما گران بفروشد...
ناسزا نگوییم همانطور که دوست نداریم به ما ناسزا گویند...
به نیازمندان کمک کنیم همانطور که دوست داریم در موقع نیاز دست مان را بگیرند...
و در آگاه کردن مردم بکوشیم همانطور که دوست داریم اگر چیزی را نمی دانیم به درستی آگاهمان کنند...
ووووو
و البته در حفظ سلامتی خودمان کوشا باشیم و از مواد مخدر و مواد غذایی مضّر و مشروبات الکلی و سیگار دوری کنیم و خانواده هایمان را از اینها دور کنیم و قوانین رانندگی را رعایت کنیم و به آنها نیز یاد آوری کنیم اگر سلامتی شان را خواهانیم...
و آبرومندانه و پاک و ساده ازدواج کنیم و از خودارضایی و رابطه جنسی با اشیاء و حیوانات و همجنسبازی و فحشاء که بخلاف انسانیّت و روند طبیعت است دوری کنیم و دوستانمان را از آن خلافها باز داریم..
((اگر نیک بنگریم این پند حکیمانه که: هر چه برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند و هر چه نمی پسندی برای دیگران هم نپسند؛ اگر توسّط مردم باور گردد و عمل شود کشورمان و دنیا را گلستان میکند؛))
و صد البته اگر کسی خداوند حق را حاضر و ناظر بداند و یقین بدارد پس از مرگ بازخواست خواهد شد الزام جدّی برای عمل به این پند حکیمانه برای خود می بیند وگرنه خیلی کم رخ میدهد شخصی که اعتقاد به خدا و عالم آخرت ندارد خود را به این پند ملزم کند...
چون برای چنین کسانی رعایت اخلاق و به فکر دیگران هم بودن معنایی ندارد و میگویند: فقط همین دنیاست و پس از مرگ نابودی مطلق است پس بگذار برای رسیدن به آنچه مایلیم هر کاری که شده انجام بدهیم هر چند برای رسیدن به آن به دیگران ظلم کنیم, زیرا فقط خودمان مهّم هستیم نه دیگران
---
شگفتا!!! بشر با دانش ناچیز و ظرفیت ذهنی محدود به همه ی ناتوانیها و نیازهای بی شمار خود چگونه و با چه دلیل قطعی انکار ناپذیر به خود جرئت و جسارت می دهد که در مقابل علم فرا گیر بی کران خداوند پیوسته با فلسفه بافیهای پوچ تخیلات خویش برای دین و مذهب اعتقاد و مراسم و مناسک و شعایر جدید ابتکار کند و با این رفتار گستاخانه در مقابل عظمت بی مانند خداوند یکتای جهان آفرینش قد علم کند و با خداوند آفریننده ی حقایق جهان هستی با جهل خود به رقابت بپردازد؟؟؟!!!
---
چگونه و با چه دلیل عقلی قطعی انکار ناپذیر باید باور کرد بشری که خداوند آفریدگار جهان هستی مطابق با روشن گریهای قرآن کریم در وجود او عقل و اراده و سرشتی برخوردار از توان شناخت و تشخیص خیر از شر و شناخت و تشخیص حق از باطل برای همیشه نهادینه کرده است برای پایبند کردن این بشر به انظباط و نظم و قانون مندی در زندگی بجز نیاز به خدای همیشه آگاه که آثار عظمت آفرینش و علم و خیر او تمام جهان بی حد و مرز آفرینش را با نظم و قانون مندی بگونه ای آشکار فرا گرفته است برای همیشه منضبط و منظم و قانون مند ماندن پیوسته به انسانی محدود به مکان و زمان و محدود به ناتوانیها و نیازهای بشری نیاز دارد که هیچ اثر محسوس آشکاری از توان و علم او دیده نمی شود و این انسان با هیچ دلیلی با خداوند جهان قابل مقایسه نیست؟
لطفا محض رضای خداوند حساب گر حساب رس که به همه ی نهانها آگاه است دین شناسان نخبه با خرد ورزی عالمانه ی خدا پسندانه و به دور از هرگونه تعصب و احساسات گمراه کننده با کمک قرآن و عقل و منقولات غیر قرآنی هماهنگ با محکمات مفصل قرآن به سئوال حیاتی فوق پاسخ عالمانه ی روشنگر بدهند و صاحب مسلمان و شیعه ی خدا شناس و خدا پرست این سئوال را بمانند گذشته با ناپرهیزی و بی تقوایی به زندیق مشربی متهم نسازند.