دین داری عالمانه ضرورت ایست اجتناب ناپذیر
---
« أَفَحَسِبَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ يَتَّخِذُوا عِبَادِي مِنْ دُونِي أَوْلِيَاءَ إِنَّا أَعْتَدْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ نُزُلًا . قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا . الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا. أُولَئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا » ﴿آیات ۱۰۲-۱۰۵ سوره کهف﴾
خطاب این آیات بینات محکم به کسانی است که دین داری خود را با نادیده گرفتن و هیچ انگاشتن حد و مرزهای تعیین شده در شناختهای سرشت نشین رسا و گویای فرهنگ دین داری اصیل قرآنی ، که حاکم و ناظر بر همه ی منقولات غیر قرآنی منسوب به دین و مذهب اند ، تعیین و تنظیم می نمایند.
اصرار بر پرداختن به زندگی شخصی و سرگذشت و سرنوشت بندگان مقرب بعنوان بخشی از دین و مذهب ، بجز در زمینه ی توصیه به عبرت و پند آموزی از سنت و سیرت دین داری عالمانه ی آنان برای شناخت چگونگی دین داری خدا پسندانه ، در فرمان و سنت وحی الهی که پیامبران و اولیای صالح خدا خود را در پیروی و دفاع از آن ملزم می دانسته اند ، در هیچ عرصه ی دیگری از زندگی آنان جایگاه قرآنی و عقلی ندارد.
کافر به کسانی گفته می شود که با اصرار و لجاجت و جهل حد و مرزهای دین داری خدا پسندانه را در شناختهای فرهنگ دین داری قرآنی نادیده می گیرند و هیچ می انگارند و با هوا و هوسهای نفسانی و تخیلات ذهن بی نهایت قاصر خود و هم نوعان خویش و با گرایش به من در آوردیهای متضاد با فرهنگ دین داری قرآنی دین داری می کنند و به هیچ پند و اندرز و هشدار و باید و نباید قرآنی توجه نمی نمایند.
هر کس برای جذب مردم دین دار مذهبی بنام دین و مذهب به ترویج من در آوردیهای متضاد با قرآن و عقل که تولید تخیلات ذهن قاصر او ودیگران اند و به ترویج منقولات غیر قرآنی مخدوش به جعل منسوب به دین و مذهب که با داده های قرآن و احکام عقل هیچ سنخیت و هماهنگی ندارند بپردازد بحکم قرآن جزو دین فروشانی است که برای رسیدن به منافع و عیش و نوش دنیوی زود گذر دین و مذهب را بازیچه قرار داده و با خدا و پیامبر و اهل بیت و دین و مذهب دشمنی کرده و بی تردید پیرو شیطان شده و جای او و پیروان او در قعر دوزخ است زیرا خدا ودین و مذهب و پیامبر و اهل بیت از این کار او بیزار اند و او را بخاطر تحریف دین خدا و مذهب اهل بیت نفرین می کنند.
---
« أَفَحَسِبَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ يَتَّخِذُوا عِبَادِي مِنْ دُونِي أَوْلِيَاءَ إِنَّا أَعْتَدْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ نُزُلًا . قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا . الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا. أُولَئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا » ﴿آیات ۱۰۲-۱۰۵ سوره کهف﴾
خطاب این آیات بینات محکم به کسانی است که دین داری خود را با نادیده گرفتن و هیچ انگاشتن حد و مرزهای تعیین شده در شناختهای سرشت نشین رسا و گویای فرهنگ دین داری اصیل قرآنی ، که حاکم و ناظر بر همه ی منقولات غیر قرآنی منسوب به دین و مذهب اند ، تعیین و تنظیم می نمایند.
اصرار بر پرداختن به زندگی شخصی و سرگذشت و سرنوشت بندگان مقرب بعنوان بخشی از دین و مذهب ، بجز در زمینه ی توصیه به عبرت و پند آموزی از سنت و سیرت دین داری عالمانه ی آنان برای شناخت چگونگی دین داری خدا پسندانه ، در فرمان و سنت وحی الهی که پیامبران و اولیای صالح خدا خود را در پیروی و دفاع از آن ملزم می دانسته اند ، در هیچ عرصه ی دیگری از زندگی آنان جایگاه قرآنی و عقلی ندارد.
کافر به کسانی گفته می شود که با اصرار و لجاجت و جهل حد و مرزهای دین داری خدا پسندانه را در شناختهای فرهنگ دین داری قرآنی نادیده می گیرند و هیچ می انگارند و با هوا و هوسهای نفسانی و تخیلات ذهن بی نهایت قاصر خود و هم نوعان خویش و با گرایش به من در آوردیهای متضاد با فرهنگ دین داری قرآنی دین داری می کنند و به هیچ پند و اندرز و هشدار و باید و نباید قرآنی توجه نمی نمایند.
سلام*
و اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما
----
به سبک خودت آقای جاهل وهابی که فاقد هر نوع استدلال و منطقی هستی!