واکنش آیت الله حسینی میلانی به اظهارات روحانی در باب نقد معصوم
کسی که میخواهد توصیه اخلاقی کند باید خودش عامل به اخلاق باشد
آیا سخن معصوم را باید بگذاریم در ترازوی سنجش؟
کسی که درس خوانده باشد، اهل علم باشد به حرف آن اعرابی استناد میکند برای نقد پیامبر؟/
آن اعرابی به پیامبر در غدیر اعتراض و نه انتقاد کرد که آیا این سخن از خودت هست یا از خدا؟ بعد هم آیه «سَأَلَ سائِلٌ بِعَذاب واقِع» نازل شد و به درک رفت. نباید جوری حرف بزنیم که موجب عذاب بشود
آیا سخن معصوم را باید بگذاریم در ترازوی سنجش؟
کسی که درس خوانده باشد، اهل علم باشد به حرف آن اعرابی استناد میکند برای نقد پیامبر؟/
آن اعرابی به پیامبر در غدیر اعتراض و نه انتقاد کرد که آیا این سخن از خودت هست یا از خدا؟ بعد هم آیه «سَأَلَ سائِلٌ بِعَذاب واقِع» نازل شد و به درک رفت. نباید جوری حرف بزنیم که موجب عذاب بشود
ارسال نظر
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
وقتی که خداوند بشر را به انتقاد از سخن خود در مفاهیم قرآنی و از محتوای قرآن به چالش می کشد سخن هیچ موجود دیگری از خداوند بر تر نیست.
انتقاد از سخنان منسوب به پیامبر (ص) و ائمه (ع) که با آیات محکم و مفصل قرآن کریم و اصول استدلال عقلی قابل اثبات نیستند انتقاد از صحت نسبت سخن به این بزرگان است و انتقاد از گفتار مستقیم آنان نیست زیرا در زمان بعد از فوت این بزرگان تایید و اثبات صحت چنین نسبتهایی با فزونی یافتن خیل دروغ پردازان و جاعلان حدیث منفعت طلب هرگز کار آسان و ساده ای نبوده است.
علی رغم شرطهای علمی سختی که برای سنجش صحت چنین نسبتهایی توسط علمای حدیث و رجال و فقها و اصولیون تعیین گردیده ، احادیث عجیب و غریب بسیاری که با قرآن و عقل هیچ سنخیتی ندارند متاسفانه با سکوت و مدارای دین شناسان رواج یافته و رواج می یابند.