دروغ بزرگ روحانی به صلح امام حسن و پاسخ مهم استاد پورآقایی
یک بار برای همیشه پاسخ این شبهه رو یاد بگیریم که در جنگ روانی و رسانه ای امثال رئیس جمهور و همفکرانش سرگردان نشویم...
چرا امام حسن(ع) با معاویه صلح کرد و مفاد این پیمان صلح چه بوده است و از طرف مقابل چرا امام حسین(ع) قیام کرد و تن به صلح نداد؟!
چرا امام حسن(ع) با معاویه صلح کرد و مفاد این پیمان صلح چه بوده است و از طرف مقابل چرا امام حسین(ع) قیام کرد و تن به صلح نداد؟!
ارسال نظر
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
---
آی کاش دانشمندان روان کاوی برای پویا ساختن گرایش جوامع خود به علم بویژه در زمینه ی ارزیابی نتایج گرایش نسلها یه دین و مذهب از خود با شهامتی عالمانه حرکتی را با هدف پویا و مثبت و سازنده ساختن آموزش و تبلیغ دین و مذهب انجام می دادند.
روان کاوان با این کاوش باید میزان علم گرایی دین شناسان را در آموزش و تبلیغ دین و میزان بهره وری مثبت و سازنده ی جوامع بشری از آموزش و تبلیغات دینی و مذهبی را با تجربیات میدانی خود و با بی طرفی مثبت بسنجند.
باید روان کاوان مؤمن به دین و مذهب برای جذب مردم به ارشهای دینی و مذهبی تلاش علمی و تجربیات خود را در زمینه ی این سنجش به اثبات برسانند
این سنجش باید سرنوشت هزاران ترلیون پول را که جوامع بشری برای آموزش دینی و مذهبی فرزندان خود در طول زمان هزینه کرده اند برای آیندگان مشخص سازد.
بی توجهی مطلق دین شناسان به انتقادهای علمی که از روش آموزشی و تبلیغی آنان و از نا استواری و ناپایداری محتوای موضوعاتی که در این آموزش به کار می برند ثابت می کند این قشر حتی از توان دفاع علمی از روش و موضوعات آموزشی خود محروم است .
این قشر در این زمینه حتی جرئت به میدان آمدن و رویا رویی علمی و علنی با این انتقادها را ندارد و خام خود را دین شناس معرفی می کند.
انجام این گونه ارزیابیها و سنجشها برای علمی ساختن آموزش دین و مذهب و تفکیک دین شناسان راستین از مدعیان دین شناسی ضروری و واجب و خدا پسندانه است.
اگر دین خداوند علم ستیز بود و نمی توانست استواری حجتهای ثابت احکام و اعتقادات خود را به اثبات برساند هرگز خداوند بشر را در وحی خود به پیامبران در زمینه های دین داری و مذهب داری به تفکر و تامل و تدبر و خرد گرایی فرا نمی خواند.
اکثر مردم به قرآن و وحى الهى ، ایمان نمى آورندددددددد. (و ما أکثر الناس ... بمؤمنین) متعلق «مؤمنین» به قرینه آیه قبل (نوحیه إلیک) و نیز آیه بعد (إن هو ...) قرآن و وحى الهى است.
۲- علاقه شدید پیامبر(ص) به ایمان آوردن مردم و تلاش وافر او بى تأثیر در اکثر آنان (و ما أکثر الناس و لو حرصت بمؤمنین) «حرص» به معناى علاقه شدید به چیزى و تلاش براى دستیابى به آن است.
۳- ایمان نیاوردن اکثر مردم ، ریشه در حق ناپذیرى آنان دارد نه نداشتن روش علمی آنوقت تو سخن از علم برای جذب میگویی ، نه قصورى از جانب پیامبر(ص) در تبلیغ و نه ناتمام بودن برهان بر حقانیّت قرآن (ذلک من أنباء الغیب ... و ما أکثر الناس و لو حرصت بمؤمنین) آیه قبل بیان داشت که حقانیّت قرآن و الهى بودن آن امرى روشن است و جمله «و لو حرصت» مى رساند که پیامبر(ص) در ابلاغ دین تلاشى پى گیر داشت. این دو حقیقت بیانگر آن است که حجت بر مردم تمام است و ایمان نیاوردن آنان، نشانه حق ناپذیرى ایشان است. فهمیدی که اگر شق القمر کنی ایمان نمی آورند یاهمان علم
۴- خداوند با بیان مکر برادران یوسف علیه وى ، تسلّى دهنده پیامبر(ص) بر مخالفت مردمان با وى (إذ أجمعوا أمرهم و هم یمکرون. و ما أکثر الناس و لو حرصت بمؤمنین) برداشت فوق، مقتضاى ارتباط میان «ما أکثر الناس ...» با خصوص مکر برادران یوسف علیه وى (و هم یمکرون) است و به این نکته اشاره دارد که: اى پیامبر! آنان که فرزندان یعقوب پیامبر بودند با پدر و برادرشان آن گونه رفتار کردند، پس مبادا از ایمان نیاوردن مردم اندوهگین باشى و خود را مقصر پندارى چرا که عموم مردم حق ناپذیرند.فهمیدی اکثریت ایمان نمی آورند حتی اگر از علم استفاده کنی
---
اگر گذاره های معتبر قابل اثبات انکار ناپذیر تاریخی از وقایعی که ادعا می شود برای پیامبر و اهل بیت آن حضرت رخ داده اند در اختیار نباشند و نقل و ترویج چنین رخ دادهایی سبب ایجاد تفرقه و فتنه و نفرت میان مذاهب امت اسلامی شوند و نتوان از نقل و ترویج این رخ دادها فایده ی مفید برتری برای پیشرفت و پویایی و شکوفایی این امت بگونه ای محرز و مؤکد به دست آورد تجویز چنین نقل و ترویجی باید شرعا و قانونا و بر پایه ی عرف عقلایی بویژه در سایه ی حکومت منتسب به دین اسلام حرام و ممنوع باشد.
باید مروجان چنین رخدادهایی را با حکم قانون و شرع همیشه به مجازات عادلانه ی لازم رساند.
هرگز و بویژه در قلم رو حکومتهای منتسب به دین اسلام خدا پسندانه و خردمندانه نیست گذاشت چنین نقل و ترویجهایی سبب ایجاد تفرقه میان امت اسلامی بشوند و جهان اسلام را تضعیف و دچار زیانهای جبران ناپذیر کنند و دشمنان را بر این جهان وسرنوشت کشورهای آن چیره سازند.
---
اگر شعار لبیک یا حسین ومودت اهل بیت پیامبر با تجلی پیوسته ی اهداف قرآنی انسان ساز و طاغوت ستیز نهضت عظیم عاشورای حسینی و تجلی سیرت قرآنی خاندان عترت و طهارت در فرد و جامعه همراه نباشد و چنین اهداف الهی همیشه در رفتار و گفتار و پندار فرد و جامعه دیده نشود ، و به پیاده کردن مراسم و مناسک و شعایر و اعتقادات من در آوردی و خرافی ضد قرآن و عقل که ساخته و پرداخته ی ذهن همیشه خطا گرای بشر اند تنها منحصر گردد ؛ دانسته یا نداسته سر دادن چنین شعاری خود فریبی و عوام فریبی و حرکت در راه گمراهی است که بحکم خداوند در قرآن به نابودی همه ی اعمال نیک و عبادتهای حاصل عمر فرد و جامعه می انجامد وقرآن چنین فرد و جامعه ای را به زیان کار ترینان توصیف می کند: « آیات 103 تا 106 سوره کهف ».