حاج محمود کریمی | حضرتِ عین و شین و قاف



با نوای: #حاج_محمود_کریمی
دررثای امام حسین علیه‌السّلام


+ 
8

- 
0

عرض x طول

دکمه اشتراک گذاري تلگرام ارسال ويدئو در تلگرام

ارسال نظر
CAPTCHA
کد امنیتی زیر را وارد نمایید.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
  • چرا پیشگوییهای فرا طبیعی بشر هیچ پایه ی حقیقی ندارند
    ---
    خبر از غیب ما ورای طبیعت و تعیین اعتقاد برای هر دین آسمانی و مذاهب برخاسته از این دین منحصر به خداوند است.
    چون خداوند تنها آفریننده جهان هستی و تنها آگاه به تمام جزئیات و کلیات حقایق این جهان است باید از راه وحی بی خدشه مستقیما از جانب او به پیامبران ابلاغ کردد.
    آیات صریح محکم و مفصل فراوان قرآن کریم تاکید می کنند خداوند در زمینه آگاهی به غیب و تعیین اعتقادات دینی و مذهبی هیچ همتا یا رقیبی ندارد و هر غیب و اعتقادی که خارج از وحی بی خدشه ی آسمانی به پیامبران و اولیای خدا نسبت داده شود مخدوش به جعل و دروغ است و سرچشمه ای در منافع و بهره جوییهای گوناگون بشر غیر متصل به وحی دارد.
    بجز اندک موارد جزئی که خداوند از حقابق غیب خود برای پیامبران در راستای تایید رسالت آسمانی آنان فاش نموده بشر حتی پیامبران مستقل از وحی آشکار خداوند که در کتابهای آسمانی تایید شده است هیچ دست رسی دیگری به غیب ندارد.
    وحی الهی که پس از رحلت پیامبر اسلام از بشر دریغ گردید ثابت می کند که پیشگوییها غیبی و اعتقاداتی که پس از این رحلت رواج یافته اند چون با آیات محکم و مفصل قرآن و با اصول استدلال عقلی غیر قابل اثبات اند ، نسبت این اعتقادات وغیب گوییها به بندگان مقرب از جمله پیامبر و اهل بیت آن حضرت مخدوش به جعل و دروغ است.
    ترویج پیشگوییهای غیبی آخر الزمانی توسط بشر که با وحی الهی بیگانه و از این وحی بریده است بجز سوژه سازی برای داغ نگه داشتن کاسبی حرام دین فروشان مذهب فروش در تضاد با قرآن و عقل هزاران سال است بجز کمک به کاسبهای حرام خور هیچ دردی را برای جوامع بشری دوا نکرده و هیچ چیزی را نتوانسته اثبات کند.
    چون قرآن کریم پیشگویی را سنگ اندازی در تاریکی نامیده : « سَيَقُولُونَ ثَلَاثَةٌ رَابِعُهُمْ كَلْبُهُمْ وَيَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَيْبِ وَيَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَثَامِنُهُمْ كَلْبُهُمْ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِمْ مَا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا قَلِيلٌ فَلَا تُمَارِ فِيهِمْ إِلَّا مِرَاءً ظَاهِرًا وَلَا تَسْتَفْتِ فِيهِمْ مِنْهُمْ أَحَدًا » ﴿آیه ۲۲ سوره کهف﴾ ، و حتی پیامبر را از پیگری مسایل غیب که آگاهی وحیانی به آنها ندارد منع کرده است:« وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا »﴿آیه ۳۶ سوره اسراء﴾ ، مخالفت با این فرمان قرآنی خداوند و اصرار بر این مخالفت گناه کبیره به شمار می آید و آخر عاقبت بشر را تباه می کند و در قیامت مجازات نابخشودنی خواهد داشت.

  • چرا پیشگوییهای فرا طبیعی بشر هیچ پایه ی حقیقی ندارند
    ---
    خبر از غیب ما ورای طبیعت و تعیین اعتقاد برای هر دین آسمانی و مذاهب برخاسته از این دین منحصر به خداوند است.
    چون خداوند تنها آفریننده جهان هستی و تنها آگاه به تمام جزئیات و کلیات حقایق این جهان است باید از راه وحی بی خدشه مستقیما از جانب او به پیامبران ابلاغ کردد.
    آیات صریح محکم و مفصل فراوان قرآن کریم تاکید می کنند خداوند در زمینه آگاهی به غیب و تعیین اعتقادات دینی و مذهبی هیچ همتا یا رقیبی ندارد و هر غیب و اعتقادی که خارج از وحی بی خدشه ی آسمانی به پیامبران و اولیای خدا نسبت داده شود مخدوش به جعل و دروغ است و سرچشمه ای در منافع و بهره جوییهای گوناگون بشر غیر متصل به وحی دارد.
    بجز اندک موارد جزئی که خداوند از حقابق غیب خود برای پیامبران در راستای تایید رسالت آسمانی آنان فاش نموده بشر حتی پیامبران مستقل از وحی آشکار خداوند که در کتابهای آسمانی تایید شده است هیچ دست رسی دیگری به غیب ندارد.
    وحی الهی که پس از رحلت پیامبر اسلام از بشر دریغ گردید ثابت می کند که پیشگوییها غیبی و اعتقاداتی که پس از این رحلت رواج یافته اند چون با آیات محکم و مفصل قرآن و با اصول استدلال عقلی غیر قابل اثبات اند ، نسبت این اعتقادات وغیب گوییها به بندگان مقرب از جمله پیامبر و اهل بیت آن حضرت مخدوش به جعل و دروغ است.
    ترویج پیشگوییهای غیبی آخر الزمانی توسط بشر که با وحی الهی بیگانه و از این وحی بریده است بجز سوژه سازی برای داغ نگه داشتن کاسبی حرام دین فروشان مذهب فروش در تضاد با قرآن و عقل هزاران سال است بجز کمک به کاسبهای حرام خور هیچ دردی را برای جوامع بشری دوا نکرده و هیچ چیزی را نتوانسته اثبات کند.
    چون قرآن کریم پیشگویی را سنگ اندازی در تاریکی نامیده : « سَيَقُولُونَ ثَلَاثَةٌ رَابِعُهُمْ كَلْبُهُمْ وَيَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَيْبِ وَيَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَثَامِنُهُمْ كَلْبُهُمْ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِمْ مَا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا قَلِيلٌ فَلَا تُمَارِ فِيهِمْ إِلَّا مِرَاءً ظَاهِرًا وَلَا تَسْتَفْتِ فِيهِمْ مِنْهُمْ أَحَدًا » ﴿آیه ۲۲ سوره کهف﴾ ، و حتی پیامبر را از پیگری مسایل غیب که آگاهی وحیانی به آنها ندارد منع کرده است:« وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا »﴿آیه ۳۶ سوره اسراء﴾ ، مخالفت با این فرمان قرآنی خداوند و اصرار بر این مخالفت گناه کبیره به شمار می آید و آخر عاقبت بشر را تباه می کند و در قیامت مجازات نابخشودنی خواهد داشت.