حاج محمود کریمی | حیدر شدی تا پشت در هی در بکوبند

نام شما:

۴ بعلاوه ۲ میشود :

نظر: *

CAPTCHA

کد امنیتی زیر را وارد نمایید.

What code is in the image?: *

Enter the characters shown in the image.

• 
  مهمان 97/6/8 ساعت 15:09 پیوند ثابت

  پاسخ

  لطفا متن تصحیح شده ی زیر را بجای متن پیشین منتشر کنید:
  ---
  شناخت حد و مرز بین غلو و حقیقت گرایی نیاز حیاتی دین داری است
  ---
  واقعه ی الهی غدیر و ولایت مداری و تشخیص و تفکیک حق از باطل را باید با داده های قرآن و خرد گرایی شناخت و تحلیل کرد در حالی که رویکرد احساساتی قرآن ستیز و خرد گریز که جزو القاءات شیطان است به این واقعه بجز از بین بردن آثار خیر این واقعه و بدنام ساختن آن و بر انگیختن فتنه و تفرقه میان مسلمانان نتیجه ی دیگری ندارد.
  قرآن کریم که بحق توسط خداوند کتاب هدایت عقلی مستدل بشر (آیه 185 سوره بقره) به درست ترین راه (آیه 9 سوره أسراء) و ناظر و حاکم بر همه دیانتها و دین داریها (آیه 48 سوره مائده) نامیده شده بگونه ای رسا و آشکار حد و مرزهای روشن و انکار ناپذیری را برای تفکیک غلو وافراط از حقیقت گرایی و اعتدال در دین داری در هشدارها و باید و نبایدهای خود بگونه ای منطقی و تخلف ناپذیر تعیین و تکلیف نموده که اگر این حد و مرزها در دین داری فرد یا طایفه چه با عمد یا قصد رعایت نشوند دین داری با حکم خداوند از یک سو محکوم به تباهی و نابودی می شود (102- 106 سوره کهف و 59 – 65 سوره زمر) و از سوی دیگر دین دارانی که این این حد و مرز را رعایت نمی کنند به مجازات سخت ابدی نابخشودنی محکوم خواهند شد.
  بزرگ ترین وظیفه ی دین شناسان در مقابل دین داران بیان روشن گر این حد و مرزهای قرآنی تفکیک بین غلو و حقیقت گرایی با کمک شناختهای فرهنگ الهی اصیل دین داری قرآنی است و غفلت از این وظیفه را خداوند با عنایت به همه ی هشدارهای قرآن نخواهد بخشید.
  حفظ دین داری صدها میلیون مسلمان امانت خداوند در دست دین شناسان است که باید بدرستی با تفکیک حد و مرزهای مذکور با رجوع به شناختهای فرهنگ دین داری قرآنی این امانت خدا پسندانه ادا شود و تخلف از این وظیفه و نادیده گرفتن یا دست کم شمردن شناختهای مذکور و هرگونه بی تفاوتی نسبت به این شناختها خیانت به این امانت عظیم الهی است.
  دین شناسان باید همیشه این حقیقت را آویزه گوش قرار دهند و به آن پایبند باشند که هر گفته ای متضاد با اصول شناختهای فرهنگ دین داری قرآنی و اصول استدلال عقلی یا ناهمگن و ناهماهنگ با این اصول که به معصومان نسبت داده می شود نسبت دروغ و نا روا به معصومان است و محال است که چنین گفته ای بر زبان معصوم جاری شده باشد.
  آگاهی به شناختهای فرهنگ دین داری قرآنی در زمینه های خدا شناسی ، پیامبر شناسی ، دین شناسی ، قرآن شناسی ، انسان شناسی ، جهان شناسی و رفتار شناسی مقدمه ی لازم دین شناسی است و اگر این آگاهی نباشد نتیجه حتمی آن گمراهی دین شناس است.
  دین داری خدا پسندانه بنا به حکم خداوند در قرآن کریم شناخت حد و مرز جدا کننده ی حقیقت از غلو است و اگر چنین نباشد دین داری بحکم خداوند تباه و نابود خواهد شد.
  دین داری که شناخت لازمه های قرآنی و تاریخی و روانی و اجتماعی و زیستی در آن عالمانه لحاظ نشوند محض غلو است که به سلب امنیت و آرامش و آسایش بشریت منجر می گردد و عقل بشریت را به احساسات زیان بار مخرب تباه کننده آلوده می کند و اقوام را به جان هم می اندازد و چنین دین داری بی تردید خدا پسندانه و جزو مکتب الهی پیامبران نیست.