2. امام حسين (عليه السلام) میفرمايد: امير مؤمنان على بن ابى طالب (عليه السلام) در يكى از خطبه هاى خود به حاضران فرمودند: چه كسى از شما در جلسه شخصى يهودى ايرانى به نام سبخت كه با رسول خدا سخن گفت، حاضر بود؟ حاضرين جواب دادند: هيچ كدام از ما حاضر نبوديم. امام على (عليه السلام) فرمودند: امّا من همراه رسول خدا بودم كه مرد يهودى به نام سبخت نزد آن حضرت آمد و او مردى از پادشاهان (حاكمان منطقه اى در) ايران بود كه خشن به نظر میرسيد.
گفت: اى محمّد! مردم را به چه چيزى دعوت میكنى؟
پيامبر فرمودند: مردم را به شهادت دادن به يگانگى خداوند و اين كه شريكى ندارد و محمّد، بنده و فرستاده اوست، دعوت میكنم.
سبخت (مردى يهودى) گفت: اى محمّد! خدا كجاست؟
پيامبر فرمودند: او، به نشانه هايش در همه جا هست.
مرد يهودى گفت: او، چگونه است؟ (كيفيتش به چه صورت است؟)
فرمودند: براى او چگونگى و مكان وجود ندارد، زيرا خداوند خودش به كيفيت، چگونگى داده و به مكان، جايگاه داده است.
مرد يهودى گفت: خداوند از كجا آمده است؟
فرمودند: به او گفته نمیشود كه آمده است، زيرا آمدن به كسى میگويند كه از جايى به جاى ديگر منتقل شود، در حالى كه پروردگار ما به مكان و نابودى توصيف نمیشود، بلكه او هميشه بوده و هست، بدون اين كه مكان و نابودى داشته باشد.
مرد يهودى گفت: اى محمّد! پروردگارى كه چگونگى ندارد را وصف كردى. امّا من چگونه بدانم كه خداوند تو را فرستاده است؟
(در اين هنگام)در حضور ما هيچ سنگ، كلوخ، كوه، درخت و حيوانى نبود مگر اين كه در آن جا گفتند: شهادت میدهم كه خدايى جز خداى يگانه نيست و محمّد، بنده و فرستاده اوست. (امام على (عليه السلام) فرمودند:) من نيز گفتم: خدايى جز خداى يگانه نيست و محمّد، بنده و فرستاده خداوند است.
مرد يهودى (به امام على (عليه السلام) اشاره كرد و) گفت: اى محمّد! اين كيست؟
پيامبر فرمودند: اين شخص (يعنى اميرمؤمنان على بن ابى طالب (عليه السلام)) بهترين خويشاوند و نزديكترين مخلوق خداوند به من است. گوشت او، گوشت من و خون او، خون من و روح او، روح من است. او در زندگى، وزير، (همراه و مشاور) من و بعد از وفاتم، جانشين من است، همان طورى كه هارون به موسى بود، با اين فرق كه بعد از من، پيامبرى نيست. پس سخن او را بشنو و از او اطاعت كن، زيرا بر حق است. سپس پيامبر خدا، نام مرد يهودى را، عبدالله گذاشت.
خداوند خالق همه چیز است؛ نه همه چیز
الله خالق کلّ شئ... خداوند بخلاف اشیاء و غیر آنهاست
اینکه خداوند غیرمحدود هست؛ دلیل نمیشود که همه چیز اوست
چیزها او را محدود نمیکنند چون خداوند در ذاتش سنخیت و شباهتی با مخلوقاتش ندارد
خداوند بدون اجزاء و بدون ترکیب و بدون کیفیت است
بزرگترین خطای دین شناسی بشری چیست؟
---
بزرگترین خطای نابخشودنی دین شناسی نزد متولیان تبلیغ همه ی ادیان الهی بی تفاوتی رایج اکثریت این متولیان نسبت به جهت گیریهای ابتکاری روز افزون مردمی به سوی افزودن فرایند اندیشه های ناقص بشری به اصول حقیقت گرای وحیانی این ادیان است.
متاسفانه این جهت گیریها ضمن این که ادیان الهی را از طبیعت الهی بودن محض که راز حقیقت گرایی محض این ادیان است دور می سازد و حیثیت حقیقت گرای دین را با آلوده شدن به ابتکارهای ناقص اندیشه های بشر جایز الخطا که به جهان غیب دست رسی ندارد با جهل بشر لوث می سازد.
لوث شدن پیوسته ی حیثیت حقیقت گرای دین ساده ی الهی با ابتکارهای بشری جهل آلود دین را روز به روز با افزایش این ابتکارها به بغرنجی غیر قابل درک و گمراه کننده آلوده می سازد.
این بلاهای دین زدا و دین سوز همگی بنا به علل و عوامل گوناگونی از بی توجهی و بی تفاوتی متولیان تبلیغ دین به هشدارهای وحیانی است که بشر را نسبت به خطرات دور شدن از از اصول حقیقت گرای دین الهی با گوشزد نقش شیطان در فراهم سازی زمینه های فریبنده ی این دوری و پیامدهای هولناک جذب شدن به این زمینه ها سخت بر حذر می دارند.
بشر در این جهان فانی با عقل محدود خود پیوسته یاد می گیرد که برای رسیدن به هر هدفی با روند آزمون و خطا رو به رو است و همیشه باور دارد برای موفق شدن در این آزمونها باید تلاش کند خطاها را به حد اقل برساند و لی آیا بشر در آزمون دین داری نیز اصرار بر چنین تلاش ی را دارد؟؟؟!!!
شیطان پلید سوکند یاد کرده بشر را در میدان آزمون دین داری همیشه با شکست رو به رو کند و موفقیت را با ترفندهای پیچیده ی خود حتی در لباس دین از بشر بستا ند.
آیا اکثریت بشر در طول تاریخ بشری برای گریز و رهایی از ترفندهای پیچیده و هلاکت بار شیطان پلید و قتی را برای اندیشیدن در این ترفندها تعیین می کند و برای نجات ابدی خود از این ترفندها در جست و جوی راهی هست؟؟؟!!!
برای پذیرفته شدن عبادت بشر نزد خداوند مهربان دانای مطلق همیشه این عبادت باید بی وقفه با آگاهی و با مجاهدت سخت بشر برای غلبه بر ترفندهای پیچیده ی شیطان همراه باشد.
سختی این تلاش برای مسلمانان با آگاهی به شناختهای فرهنگ دین داری قرآنی و پایبندی و عمل به این شناختها بی تردید آسان و شیرین می گردد.
صداقت در ولایت مداری و مودت عترت پیامبر (ص) و پیروی درست از سنت و سیرت آن حضرت و سنت و سیرت اهل بیت او (ع) فقط با آگاهی انسان مسلمان به شناختهای فرهنگ مذکور و پایبندی و عمل عالمانه ی خرد گرا به این شناختها امکان پذیر و بی آلایش و بی خطا خواهد بود.
بی توجهی به این شناختها و خرد گریزی ، ولایت مداری و مودت و دین داری را نابود می سازند و انسان مسلمان را بنا به هشدارهای صریح قرآن قطعا در قیامت به از دست دادن آثار همه ی کارهای نیک خود رو به رو خواهند ساخت(آیات 102- 106سوره کهف).
قرآن تاکید می کند دینی که با بی توجهی و بی تفاوتی به این شناختهای وحیانی و با خرد گریزی برگزیده شود هرگز دین خدا نیست و بجز وبال و تباهی سرانجام دیگری برای بشر ندارد ( رجوع کنید به همه ی آیات قرآنی که در آنها فعل : « تُتْلَى » آمده است.
اصرار بر عدم عرضه اندیشه ها و ابتکارهای بشر ، که بنام دین و مذهب ارائه گردیده اند ، به شناختهای فرهنگ دین داری قرآنی و پافشاری بر پایبندی و عمل به این اندیشه ها و ابتکارها بدون ارزیابی قرآنی و عقلی ، دهن کجی به قرآن است که خدواند انسان را به تدبر در آن فرا می خواند.
این دهن کجی که بیشتر با پیروی از منقولات نسنجیده ی غیر قرآنی انجام گرفته و عالمانه به قرآن و اصول استدلالی عقلی عرضه نگردیده هیچ امیدی را بنا به هشدارهای مکرر قرآن برای انسان به داشتن عاقبت اخروی نیک باقی نمی گذارد.
کنار زدن قرآن و عقل ، دین داری را به بازیچه ی زیان بار مبدل می سازد
---
با این که نظر و فتوای مراجع صاحب رساله بر این است که اعتقادات دینی و مذهبی تقلید پذیر نیستند و می باید با کنجکاوی و تحقیق به حقیقت درستی و نادرستی این اعتقادات دست رسی پیدا کرد ، خود داری و خاموشی عموم مردم بعلاوه ی دین شناسان بجای اظهار نظر پیرامون انتقادهایی که نسبت به مسائل اعتقادی دینی و مذهبی در پایگاه های اطلاع رسانی مطرح می گردند متاسفانه ثابت می کند این خاموشی خطرناک نتیجه ی عدم آگاهی بیشتر مردم به حقیقت دین و مذهب است.
غفلت عموم مردم و دین شناسان از خطر هلاکت بار چنین خاموشی که انسانها را با جهل به حقیقت کیفیت دین داری و مذهب داری به دار فانی و به محضر خداوند حسابگر حساب رس می برد با وجود قرآن و ترجمه آن که حقایق دین را برای همگان آشکار می سازد هرگز توجیه پذیر نخواهد بود و انسانها را از پیامدهای شوم دین داری و مذهب داری هدر رفته ی آمیخته با خطاهای هلاکت آفرین هرگز نجات نخواهد داد.
متاسفانه علی رغم این که برای تبلیغ مسائلی درست و نادرست بنام دین و مذهب به دور از هرگونه سازماندهی و برنانه ریزی علمی روشمند بطور روزانه میلیاردها پول بی بازده هزینه می شود و لی مسئله چگونگی رساندن علمی مردم به حقایق دین و مذهب تقریبا نزد همگان مغفول می ماند.
میلیاردها از جمع دین داران با این و ضع فاجعه بار با خیال این که با این گونه دین داری آمیخته با جهل رضای خداوند را برای عاقبت اخروی خویش جلب می نمایند بعلت غفلت توجیه ناپذیر خود از حقایق رسا و سرشت نشین فرهنگ دین داری قرآنی و بنا به هشدارهای فراوان قرآن بجز زیان و از دست دادن آثار نیک دین داری خود در آخرت چیز دیگری را درو نمی کنند.
جناب آقای استاد پناهیان عزیز!!! شما خدا و کیلی ، نگرشی و لو گذرا به سخنان خود در زمینه ی نسبت دادن توانهای خارق العاده به بندگان مقرب و سهیم ساختن این بندگان در ویژگیهای منحصر به خداوند تا چه اندازه در مقابل هشدارهای قرآن کریم و چهار چوبهایی که قرآن برای شخصیت پیامبر اسلام و سایر پیامبران بیان و تعیین کرده و همچنان در مقابل حکم خداوند حی و حاضر و ناظر در این زمینه ، حساس بوده و غفلت نداشته اید و لازمه های چنین سخنانی را با پرهیز و احتیاط و بیم از حساب خداوند رعایت کرده اید؟؟؟!!!
آیا مسئولیت سنگین و خطیر تبلیغ درست دین و مذهب این است که با بی توجهی به داده های سرشت نشین شناختهای فرهنگ دین داری قرآنی لگام زبان را آزاد بگذاریم که حتی در تضاد و تعارض با قرآن و عقل سلیم هر چه را میخواهد در سخن بنام دین و مذهب بیاورد؟؟؟!!!
وقتی از خدای متعال غفلت کردی ،
آنوقت بستن با کدخدای خود خوانده را بنفع و خود و جریان سیاسی ات می دانی؛
وقتی کدخدا غدار شد ،میروی با نوچه های کدخدا ببندی !!!
یعنی تبعیت از خدای متعال برایتان اینقدر سخت شده؟
دراین چهل سال ،هشت بار سرتان کلاه گشادی گذاشتند ،عبرت نگرفتید؟
جریان سیاسی شیفته بت غرب؛
اجداد امریکائیان در اروپا دفن هستند.
غفلت از خدای متعال حدی دارد؛
چرا از خدای متعال حساب نمی برید؟
چقدر دیگر می خواهید خسارت محض برای ملت به بار بیاورید؟
ارسال ويدئو در تلگرام
حَدَّثَنَا أَبُو الْحُسَيْنِ مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ الْفَارِسِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو سَعِيدٍ أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ رُمَيْحٍ النَّسَوِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ جَعْفَرٍ الْعُقَيْلِيُّ بِقُهَسْتَانَ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ عَلِيٍّ الْبَلْخِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْخُزَاعِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ الْأَزْهَرِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ أَبِيهِ الْحُسَيْنِ ع قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع فِي بَعْضِ خُطَبِهِ مَنِ الَّذِي حَضَرَ سُبَّخْتَ الْفَارِسِيَّ وَ هُوَ يُكَلِّمُ رَسُولَ اللَّهِ ص فَقَالَ الْقَوْمُ مَا حَضَرَهُ مِنَّا أَحَدٌ فَقَالَ عَلِيٌّ ع لَكِنِّي كُنْتُ مَعَهُ ع وَ قَدْ جَاءَهُ سُبَّخْتُ وَ كَانَ رَجُلًا مِنْ مُلُوكِ فَارِسَ وَ كَانَ ذَرِباً فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ إِلَى مَا تَدْعُو قَالَ أَدْعُو إِلَى شَهَادَةِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ فَقَالَ سُبَّخْتُ وَ أَيْنَ اللَّهُ يَا مُحَمَّدُ قَالَ هُوَ فِي كُلِّ مَكَانِ مَوْجُودٌ بِآيَاتِهِ قَالَ فَكَيْفَ هُوَ فَقَالَ لَا كَيْفَ لَهُ وَ لَا أَيْنَ لِأَنَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ كَيَّفَ الْكَيْفَ وَ أَيَّنَ الْأَيْنَ قَالَ فَمِنْ أَيْنَ جَاءَ قَالَ لَا يُقَالُ لَهُ جَاءَ وَ إِنَّمَا يُقَالُ جَاءَ لِلزَّائِلِ مِنْ مَكَانٍ إِلَى مَكَانٍ وَ رَبُّنَا لَا يُوصَفُ بِمَكَانٍ وَ لَا بِزَوَالٍ بَلْ لَمْ يَزَلْ بِلَا مَكَانٍ وَ لَا يَزَالُ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ إِنَّكَ لَتَصِفُ رَبّاً عَظِيماً بِلَا كَيْفٍ فَكَيْفَ لِي أَنْ أَعْلَمَ أَنَّهُ أَرْسَلَكَ فَلَمْ يَبْقَ بِحَضْرَتِنَا ذَلِكَ الْيَوْمَ حَجَرٌ وَ لَا مَدَرٌ وَ لَا جَبَلٌ وَ لَا شَجَرٌ وَ لَا حَيَوَانٌ إِلَّا قَالَ مَكَانَهُ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ قُلْتُ أَنَا أَيْضاً أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ مَنْ هَذَا فَقَالَ هَذَا خَيْرُ أَهْلِي وَ أَقْرَبُ الْخَلْقِ مِنِّي لَحْمُهُ مِنْ لَحْمِي وَ دَمُهُ مِنْ دَمِي وَ رُوحُهُ مِنْ رُوحِي وَ هُوَ الْوَزِيرُ مِنِّي فِي حَيَاتِي وَ الْخَلِيفَةُ بَعْدَ وَفَاتِي كَمَا كَانَ هَارُونُ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِيَّ بَعْدِي فَاسْمَعْ لَهُ وَ أَطِعْ فَإِنَّهُ عَلَى الْحَقِّ ثُمَّ سَمَّاهُ عَبْدَ اللَّهِ
ترجمه :
2. امام حسين (عليه السلام) میفرمايد: امير مؤمنان على بن ابى طالب (عليه السلام) در يكى از خطبه هاى خود به حاضران فرمودند: چه كسى از شما در جلسه شخصى يهودى ايرانى به نام سبخت كه با رسول خدا سخن گفت، حاضر بود؟ حاضرين جواب دادند: هيچ كدام از ما حاضر نبوديم. امام على (عليه السلام) فرمودند: امّا من همراه رسول خدا بودم كه مرد يهودى به نام سبخت نزد آن حضرت آمد و او مردى از پادشاهان (حاكمان منطقه اى در) ايران بود كه خشن به نظر میرسيد.
گفت: اى محمّد! مردم را به چه چيزى دعوت میكنى؟
پيامبر فرمودند: مردم را به شهادت دادن به يگانگى خداوند و اين كه شريكى ندارد و محمّد، بنده و فرستاده اوست، دعوت میكنم.
سبخت (مردى يهودى) گفت: اى محمّد! خدا كجاست؟
پيامبر فرمودند: او، به نشانه هايش در همه جا هست.
مرد يهودى گفت: او، چگونه است؟ (كيفيتش به چه صورت است؟)
فرمودند: براى او چگونگى و مكان وجود ندارد، زيرا خداوند خودش به كيفيت، چگونگى داده و به مكان، جايگاه داده است.
مرد يهودى گفت: خداوند از كجا آمده است؟
فرمودند: به او گفته نمیشود كه آمده است، زيرا آمدن به كسى میگويند كه از جايى به جاى ديگر منتقل شود، در حالى كه پروردگار ما به مكان و نابودى توصيف نمیشود، بلكه او هميشه بوده و هست، بدون اين كه مكان و نابودى داشته باشد.
مرد يهودى گفت: اى محمّد! پروردگارى كه چگونگى ندارد را وصف كردى. امّا من چگونه بدانم كه خداوند تو را فرستاده است؟
(در اين هنگام)در حضور ما هيچ سنگ، كلوخ، كوه، درخت و حيوانى نبود مگر اين كه در آن جا گفتند: شهادت میدهم كه خدايى جز خداى يگانه نيست و محمّد، بنده و فرستاده اوست. (امام على (عليه السلام) فرمودند:) من نيز گفتم: خدايى جز خداى يگانه نيست و محمّد، بنده و فرستاده خداوند است.
مرد يهودى (به امام على (عليه السلام) اشاره كرد و) گفت: اى محمّد! اين كيست؟
پيامبر فرمودند: اين شخص (يعنى اميرمؤمنان على بن ابى طالب (عليه السلام)) بهترين خويشاوند و نزديكترين مخلوق خداوند به من است. گوشت او، گوشت من و خون او، خون من و روح او، روح من است. او در زندگى، وزير، (همراه و مشاور) من و بعد از وفاتم، جانشين من است، همان طورى كه هارون به موسى بود، با اين فرق كه بعد از من، پيامبرى نيست. پس سخن او را بشنو و از او اطاعت كن، زيرا بر حق است. سپس پيامبر خدا، نام مرد يهودى را، عبدالله گذاشت.
خداوند خالق همه چیز است؛ نه همه چیز
الله خالق کلّ شئ... خداوند بخلاف اشیاء و غیر آنهاست
اینکه خداوند غیرمحدود هست؛ دلیل نمیشود که همه چیز اوست
چیزها او را محدود نمیکنند چون خداوند در ذاتش سنخیت و شباهتی با مخلوقاتش ندارد
خداوند بدون اجزاء و بدون ترکیب و بدون کیفیت است
همین گونه بودند
---
بزرگترین خطای نابخشودنی دین شناسی نزد متولیان تبلیغ همه ی ادیان الهی بی تفاوتی رایج اکثریت این متولیان نسبت به جهت گیریهای ابتکاری روز افزون مردمی به سوی افزودن فرایند اندیشه های ناقص بشری به اصول حقیقت گرای وحیانی این ادیان است.
متاسفانه این جهت گیریها ضمن این که ادیان الهی را از طبیعت الهی بودن محض که راز حقیقت گرایی محض این ادیان است دور می سازد و حیثیت حقیقت گرای دین را با آلوده شدن به ابتکارهای ناقص اندیشه های بشر جایز الخطا که به جهان غیب دست رسی ندارد با جهل بشر لوث می سازد.
لوث شدن پیوسته ی حیثیت حقیقت گرای دین ساده ی الهی با ابتکارهای بشری جهل آلود دین را روز به روز با افزایش این ابتکارها به بغرنجی غیر قابل درک و گمراه کننده آلوده می سازد.
این بلاهای دین زدا و دین سوز همگی بنا به علل و عوامل گوناگونی از بی توجهی و بی تفاوتی متولیان تبلیغ دین به هشدارهای وحیانی است که بشر را نسبت به خطرات دور شدن از از اصول حقیقت گرای دین الهی با گوشزد نقش شیطان در فراهم سازی زمینه های فریبنده ی این دوری و پیامدهای هولناک جذب شدن به این زمینه ها سخت بر حذر می دارند.
بشر در این جهان فانی با عقل محدود خود پیوسته یاد می گیرد که برای رسیدن به هر هدفی با روند آزمون و خطا رو به رو است و همیشه باور دارد برای موفق شدن در این آزمونها باید تلاش کند خطاها را به حد اقل برساند و لی آیا بشر در آزمون دین داری نیز اصرار بر چنین تلاش ی را دارد؟؟؟!!!
شیطان پلید سوکند یاد کرده بشر را در میدان آزمون دین داری همیشه با شکست رو به رو کند و موفقیت را با ترفندهای پیچیده ی خود حتی در لباس دین از بشر بستا ند.
آیا اکثریت بشر در طول تاریخ بشری برای گریز و رهایی از ترفندهای پیچیده و هلاکت بار شیطان پلید و قتی را برای اندیشیدن در این ترفندها تعیین می کند و برای نجات ابدی خود از این ترفندها در جست و جوی راهی هست؟؟؟!!!
برای پذیرفته شدن عبادت بشر نزد خداوند مهربان دانای مطلق همیشه این عبادت باید بی وقفه با آگاهی و با مجاهدت سخت بشر برای غلبه بر ترفندهای پیچیده ی شیطان همراه باشد.
سختی این تلاش برای مسلمانان با آگاهی به شناختهای فرهنگ دین داری قرآنی و پایبندی و عمل به این شناختها بی تردید آسان و شیرین می گردد.
صداقت در ولایت مداری و مودت عترت پیامبر (ص) و پیروی درست از سنت و سیرت آن حضرت و سنت و سیرت اهل بیت او (ع) فقط با آگاهی انسان مسلمان به شناختهای فرهنگ مذکور و پایبندی و عمل عالمانه ی خرد گرا به این شناختها امکان پذیر و بی آلایش و بی خطا خواهد بود.
بی توجهی به این شناختها و خرد گریزی ، ولایت مداری و مودت و دین داری را نابود می سازند و انسان مسلمان را بنا به هشدارهای صریح قرآن قطعا در قیامت به از دست دادن آثار همه ی کارهای نیک خود رو به رو خواهند ساخت(آیات 102- 106سوره کهف).
قرآن تاکید می کند دینی که با بی توجهی و بی تفاوتی به این شناختهای وحیانی و با خرد گریزی برگزیده شود هرگز دین خدا نیست و بجز وبال و تباهی سرانجام دیگری برای بشر ندارد ( رجوع کنید به همه ی آیات قرآنی که در آنها فعل : « تُتْلَى » آمده است.
اصرار بر عدم عرضه اندیشه ها و ابتکارهای بشر ، که بنام دین و مذهب ارائه گردیده اند ، به شناختهای فرهنگ دین داری قرآنی و پافشاری بر پایبندی و عمل به این اندیشه ها و ابتکارها بدون ارزیابی قرآنی و عقلی ، دهن کجی به قرآن است که خدواند انسان را به تدبر در آن فرا می خواند.
این دهن کجی که بیشتر با پیروی از منقولات نسنجیده ی غیر قرآنی انجام گرفته و عالمانه به قرآن و اصول استدلالی عقلی عرضه نگردیده هیچ امیدی را بنا به هشدارهای مکرر قرآن برای انسان به داشتن عاقبت اخروی نیک باقی نمی گذارد.
---
با این که نظر و فتوای مراجع صاحب رساله بر این است که اعتقادات دینی و مذهبی تقلید پذیر نیستند و می باید با کنجکاوی و تحقیق به حقیقت درستی و نادرستی این اعتقادات دست رسی پیدا کرد ، خود داری و خاموشی عموم مردم بعلاوه ی دین شناسان بجای اظهار نظر پیرامون انتقادهایی که نسبت به مسائل اعتقادی دینی و مذهبی در پایگاه های اطلاع رسانی مطرح می گردند متاسفانه ثابت می کند این خاموشی خطرناک نتیجه ی عدم آگاهی بیشتر مردم به حقیقت دین و مذهب است.
غفلت عموم مردم و دین شناسان از خطر هلاکت بار چنین خاموشی که انسانها را با جهل به حقیقت کیفیت دین داری و مذهب داری به دار فانی و به محضر خداوند حسابگر حساب رس می برد با وجود قرآن و ترجمه آن که حقایق دین را برای همگان آشکار می سازد هرگز توجیه پذیر نخواهد بود و انسانها را از پیامدهای شوم دین داری و مذهب داری هدر رفته ی آمیخته با خطاهای هلاکت آفرین هرگز نجات نخواهد داد.
متاسفانه علی رغم این که برای تبلیغ مسائلی درست و نادرست بنام دین و مذهب به دور از هرگونه سازماندهی و برنانه ریزی علمی روشمند بطور روزانه میلیاردها پول بی بازده هزینه می شود و لی مسئله چگونگی رساندن علمی مردم به حقایق دین و مذهب تقریبا نزد همگان مغفول می ماند.
میلیاردها از جمع دین داران با این و ضع فاجعه بار با خیال این که با این گونه دین داری آمیخته با جهل رضای خداوند را برای عاقبت اخروی خویش جلب می نمایند بعلت غفلت توجیه ناپذیر خود از حقایق رسا و سرشت نشین فرهنگ دین داری قرآنی و بنا به هشدارهای فراوان قرآن بجز زیان و از دست دادن آثار نیک دین داری خود در آخرت چیز دیگری را درو نمی کنند.
آیا مسئولیت سنگین و خطیر تبلیغ درست دین و مذهب این است که با بی توجهی به داده های سرشت نشین شناختهای فرهنگ دین داری قرآنی لگام زبان را آزاد بگذاریم که حتی در تضاد و تعارض با قرآن و عقل سلیم هر چه را میخواهد در سخن بنام دین و مذهب بیاورد؟؟؟!!!
آنوقت بستن با کدخدای خود خوانده را بنفع و خود و جریان سیاسی ات می دانی؛
وقتی کدخدا غدار شد ،میروی با نوچه های کدخدا ببندی !!!
یعنی تبعیت از خدای متعال برایتان اینقدر سخت شده؟
دراین چهل سال ،هشت بار سرتان کلاه گشادی گذاشتند ،عبرت نگرفتید؟
جریان سیاسی شیفته بت غرب؛
اجداد امریکائیان در اروپا دفن هستند.
غفلت از خدای متعال حدی دارد؛
چرا از خدای متعال حساب نمی برید؟
چقدر دیگر می خواهید خسارت محض برای ملت به بار بیاورید؟