مقام شیخ صدوق
بخشی از خطبه های نماز جمعه 14 اردیبهشت ماه شهرستان ساوه درباره مقام شیخ صدوق
https://telegram.me/joinchat/AAAAAED2I9RwgafSn0eGe
https://telegram.me/joinchat/AAAAAED2I9RwgafSn0eGe
ارسال نظر
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
---
با حفظ احترام و حرمت معنوی همه ی خادمان دین ، این توضیح ضروری است:
انسان چون دست رسی به غیب هیچ چیز را ندارد و در طول زندگی حتی بسیاری از رفتارهای نیک و بد خویش را فراموش می کند و به انگیزه های رفتار خود غالبا بی تفاوت است و به حقیقت انگیزه های رفتار دیگران نیز آگاهی ندارد خداوند در قرآن او را از تزکیه ی خویشتن خویش و از تزکیه دیگران منع کرده است.
هیچ فرد مؤمنی بجز با گفتن عالمانه و بی دروغ این عبارت : « خداوندا ، من بجز نیکی از او اطلاع دیگری ندارم » ، نمی تواند برای پیشبرد هیچ هدفی نسبت به انسانهای وفات یافته گواهی تزکیه و بی گناهی بدهد.
همان طور که درستی یا نا درستی گفته ها و تئوریهای علمی دانشمندان علوم مختلف با محک و ملاک و معیارهای تجربه و معادلات ریاضی و ابزارهای شناخت منطقی تشخیص داده می شود ، درستی و نادرستی گفته ها و نوشته های انسان زنده یا مرده در باره ی دین و مذهب نیز بنا به تاکید معصوم می باید با عرضه به ملاک و معیارهای قرآنی و عقلی ارزیابی و سنجیده و تشخیص داده شوند .
همگنی و هماهنگی با شناختهای فرهنگ دین داری قرآنی و با اصول استدلال عقلی نشانه ی درستی هر گفته و نوشته منسوب به دین و مذهب است و ناهمگنی و ناهماهنگی بی تردید نشانه ی نا درستی و جعل و دروغ و تزویر است.
مسلمان برای شناخت درستی و نادرستی نوشته ها و گفته های و منقولات غیر قرآنی منسوب به دین و مذهب موظف است به همه ی شناختهای معدود رسا و قابل درک و سرشت نشین فرهنگ دین داری قرآنی همیشه آگاهی داشته باشد.
با وجود قرآن کریم و ترجمه این کتاب مقدس در دست رس همگان و امکان جمع آوری موضوعی آیات این شناختها ، که عبارت اند از خدا شناسی ، دین شناسی ، قرآن شناسی ، پیامبر شناسی ، جهان شناسی و رفتار شناسی ، در مجموعه اندکی از صفحات به نظر نمی رسد هیچ بهانه ای برای عدم آگاهی به این شناختها از انسان مسلمان پذیرفته شود.