روایتی تکان دهنده از رائفی پور !


مرید اهل بیت خالد در جهنم نمیشه.....


+ 
70

- 
3

عرض x طول

دکمه اشتراک گذاري تلگرام ارسال ويدئو در تلگرام

ارسال نظر
CAPTCHA
کد امنیتی زیر را وارد نمایید.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
  • طاهره 02/10/21 ساعت 20:30

    من سوال دارم میشه پرسید؟

  • شب 98/8/25 ساعت 22:30

    سلام
    فکر میکنم این حدیث تحریف شده باشه.
    چون کسی رو میشناسم که از راه حرام یعنی از راه قمار و ربا پول های کلانی بدست میاره و هر شب با حداقل 3 دختر سکس میکنه و طوری هست که وقتی امشب با دختر x سکس کرد محاله دیگه حداقل تا 6ماه بعدش با اون همبستر بشه یعنی حداقلشو در نظر بگیریم در طی 6 ماه با 540 دختر همبستر شده و سکس کرده.خودش میگه سالی حداقل با 600 دختر سکس میکنه و برای انتخاب دخترها مدیر برنامه شخصی و مشخص داره.
    به هر دختری هم امسال 250هزار تومان میده.
    این ادم در 2 ماه محرم و ماه رمضان بطور کامل نه قمار میکنه و نه سکسی انجام میده در روزهای تولد و شهادت اهل بیت هم همینطوریه.
    البته نمازش های روزانه را کامل میخونه و دقیقا اول وقت هم میخونه و جای تعجبترش اینه که نماز هاشو در مسجد و جماعت میخونه و همچنین در ماه رمضان روزه کامل میگیره.
    همین سال گذشته یعنی 97 خودش گفت دقیقا 1 میلیارد تومان به فقرا کمک کرده.پولی که از راه قمار و ربا بدست میاره یک پنجمش که به نظر خودش خمس محسوب میشه به حساب مجتهدش میریزه.
    با این تفاسیر آیا با این کارها فکر میکنید این آدم مورد شفاعت قرار میگیره و در آخرت از جهنم به بهشت میرسه و خالد در جهنم نمیمونه.با وجود محبت به اهل بیت و انجام تکالیف دینی دقیقا گناهان کبیره را هم کنارش انجام میده یعنی قمار و ربا و زنا و فحشا.
    باز هم میگم چنین کسی مورد شفاعت قرار میگیره؟!!!جواب نه هست.
    یا حدیث تحریف شده هست یا منظور امام مثلا کسانی هست که باوجود انجام تکالیف دینی گناهانی انجام میدهند که کبیره نیستند ولی به علت اصرار به انجام آنها کفه ترازو به سمت جهنم سوق داده میشه مثل غیبت یا بردن ابروی دیگران یا رشوه و غیره.
    فکر کنم منظور امام افرادی که در طبقه اول جهنم هستند میباشد.

  • با سلام
    حق با شماست ، چون
    در قرآن کریم به خلود کافران و مشرکان و منافقان تصریح شده است و نیز در مورد برخی از گناهان وعده خلود در آتش داده شده است. گناهانی از قبیل ارتداد (بقره ۲۱۷)، ربا خواری (بقره ۲۷۵)، قتل عمد (نسا ۹۳)، ظلم (یونس ۵۲)، تکبر (نحل ۲۹) و دوری از یاد خدا (طه ۱۰۱.)

    در تمام موارد بالا وعده خلود به صورت مطلق آمده اما در سوره هود آیات ۱۰۵ و ۱۰۶ وعده خلود در آتش افراد شقی مقید به عبارت “الا ما شاء ربک” گردیده است: “فاما الذین شقوا ففی النار لهم فیها زفیر و شهیق خالدین فیها ما دامت السموات والارض الا ما شا ربک ان ربک فعال لمایرید”
    از مجموع عبارات بالا در می یابیم که جمهور علمای شیعه اعتقاد به دائمی بودن عذاب برای کافران و مشرکان و غیر دائمی بودن آن برای مسلمانان گناهکار دارند علاوه بر اینکه قاتلین پیامبران و امام (علیهم السلام) را نیز در زمره مشرکین شمارده اند.

    امام صادق(ع) دلیل دائمی بودن عذاب برای کافران را اینگونه بیان می فرماید: “انما خلد اهل النار فی النار، لان نیاتهم کانت فی الدنیا ان لو خلدوا فیها ان یعصوا الله ابدا”(۵) یعنی آنها به این دلیل در جهنم مخلدند که قصد داشتند اگر در دنیا مخلد بودند تا ابد خدا را معصیت کنند.

    علامه مجلسی (رحمه الله علیه) می نویسد:

    “مسلمانان بر این نکته که عذاب کافران دائمیست اجماع دارند. اما در مورد مرتکبان به معاصی کبیره از میان مسلمین، امامیه و نیز جمع کثیری از اشاعره و معتزله بر منقطع بودن عذاب آنها نظر دارند واین رای به دو دلیل صحیح به نظر می رسد:

    اول: مسلمان به خاطر ایمانش مستحق ثواب است زیرا خداوند فرموده: “فمن یعمل مثقال ذره خیره یره” و ایمان بزرگترین کار خیر است. و چون ثواب ایمان دائمی است مقدم شدن آن بر عذاب غیر ممکن است پس دائمی بودن عذاب محال است.

    دوم: در صورتی که این اعتقاد را نداشته باشیم که عذاب مسلمان منقطع است باید بپذیریم کسی که عمری را به خدا ایمان داشته و در عمر معصیتی انجام داده برای همیشه مانند مشرکین در عذاب باقی بماند که این نوع جزا دادن به خاطر قبح آن نزد عقلا محال است”(۶)

    البته در ادامه برخی گفته اند از آیات قرآن برمی آید که برای بعضی از معاصی خدای سبحان وعید نار داده است بالصراحه. این‌چنین نیست که آتش مخصوص کفّار باشد و غیر کافر هر معصیتی که بکند در امان باشد. خلاصه اینکه آیاتی که دلالت بر خلود آتش جهنم برای بعضی مسلمانان صاحب کبائر مثل ربا و قتل عمد می کند قرائن فراوانی در خود این آیات وجود دارد که نشان می دهد این آیات ناظر به کسانی است که گناهانشان منتهی به کفر و انکار مبدأ و معاد یا نبوت و ضروریات دین می شود .مثلا در مورد شخصی که فرمودید به نظر بنده ایشان به خدا و معاد اعتقاد واقعی شاید ندارند و شاید منافق و فاسق مومنی هستند که به این شکل احکام خدا را نادیده می گیرند و دین دلبخواهی خویش را اجرا می کنند.