اصرار بر برپایی مراسم ابتکاری خوشحالی و سوک برای معصوم بنام دین و مذهب با آمیختن انبوهی از من در آوردیهای ذهن قاصر بشر چون تعیین مراسم و مناسک و شعایر دین منحصر به خداوند است دخالت آشکار در شئونات الهی است و بشر بعلت فرق غیر قابل مقایسه ی خود با خداوند با حکم شرع و عقل هرگز حق چنین دخلتی را ندارد و اصرار او بر این دخلت او را در معرض خشم تحمل ناپذیر خداوند قرار می دهد.
جرئت بشر در اصرار بر دخالت در در دین با من در آوردیهای خود ضمن این که دین را با گستاخی به بازیچه تبدیل می کند از قرآن و عقل که ملاک و معیار شناخت و تشخیص دین از غیر دین اند هیچ دلیل بی خدشه ای نمی تواند داشته باشد.
هرکس می گوید اظهارات فوق غلط اند این گوی و این میدان دلیل قاطع بی خدشه ی خود را برای دفاع از اقدام به چنین دخالتی از قرآن و عقل بیاورد و نادرستی این اظهارات را به اثبات برساند.
اگر بشر نتواند در این زمینه دلیل اثبات برای دخالت خود در شئونات منحصر به خداوند بیاورد باید از اقدام به این گونه دخالتها توبه کند و از خداوند بخشنده در همین دنیا آمرزش بخواهد ؛ زیرا در فردای قیامت بنا به تاکید قرآن هیچ فرصتی برای با زگشت به دنیا و طلب آمرزش نیست.
جرئت بشر در اصرار بر دخالت در در دین با من در آوردیهای خود ضمن این که دین را با گستاخی به بازیچه تبدیل می کند از قرآن و عقل که ملاک و معیار شناخت و تشخیص دین از غیر دین اند هیچ دلیل بی خدشه ای نمی تواند داشته باشد.
هرکس می گوید اظهارات فوق غلط اند این گوی و این میدان دلیل قاطع بی خدشه ی خود را برای دفاع از اقدام به چنین دخالتی از قرآن و عقل بیاورد و نادرستی این اظهارات را به اثبات برساند.
اگر بشر نتواند در این زمینه دلیل اثبات برای دخالت خود در شئونات منحصر به خداوند بیاورد باید از اقدام به این گونه دخالتها توبه کند و از خداوند بخشنده در همین دنیا آمرزش بخواهد ؛ زیرا در فردای قیامت بنا به تاکید قرآن هیچ فرصتی برای با زگشت به دنیا و طلب آمرزش نیست.