شهید سعید یزدانپرست ، همسفر شهید آوینی که بود؟
سردار قاسمی در مورد شهید سعید یزدانپرست میگوید.
بخشی از سخنرانی سردار قاسمی در یادواره شهید آوینی و شهید یزدانپرست:
بیستم فروردین سالروز شهادت دوشهید میباشد ، شهید آوینی و شهید سعید یزدانپرست ، شهید یزدان پرست باید یک ویژگی هایی داشته باشه که با شهید آوینی شهید شد.
یزدانپرست ، دانشجوی معماری و شهر سازی دانشگاه علم و صنعت که اونم ورقی هست برای خودش که بین اون همه آدم و رفیق آقا سید ، سعید یزدان پرست باید، با این پر بزنه!
برای پرواز حداقل دوتا بال میخواد، هر کسی، هم سطح سید نیست ، یک کسی باید با اون بره که همون مدل، تو همون قد و قواره شاید یک سطح پایین تر باشه ، یعنی همون مدل فکر کردن ؛ همون مدل جبهه رفتن ، همون مدل اخلاص ،
مثلا چراغ قرمز میخوای رد بشی ،گفتم آقا سعید ماشین رد نمیشه ، رد بشیم ،
گفت: نه خلاف قانون ، خلاف شرعه ، گفتم: ما تا کی صبر کنیم چراغ قرمز، سبز بشه ! ول کن من اگه بخوام با تو اینطوری بیام شیش روز باید تو راه باشیم ، مسیر دانشگاه رو !
دیوونه نیست این آدم مثلا؟ ، که حواست به چراغ قرمز باشه حواست به همه چی باشه!!
اینا که همه شهید میشن باید یک ویژگی هایی داشته باشن
رفتیم تو سالن ژوژمان یک دانشجویی ، معمولا دیدید تو معماری هر کسی کار نهایی رو میاره ، پروژه نهایی رو میاره یک نمره ای میگیره و یک شیرینی ای میده، رفتیم یک اتفاق همینجوری افتاد ، فکر میکنم پروژه یک دختر خانمی بود ، که اتفاقا توی دانشگاه مقید به مسائل ما نبود و خانواده اش هم مال این حرف ها نبودند ، ولی ما بچه ها مثل گرسنه ها و مثل خوره ها نگاه میکردیم ، معمولا آدمای مایه تیله دار کیک های سنگینی می آوردند ،داشتند نمره رو میدادند و تبریک میگفتند، ما هم که همیشه دقیقه آخر می آمدیم ، ریختیم سر کیک رو شست تیکه کردیم ،دیدم سعید وایستاده کنار ، آخه ما بچه حزب الهی ها همیشه با هم بودیم ، بهش گفتم تو یک جایی اگر شیطنت باشه ، می آمدی پای کار ، چرا اینجا رو نیومدی؟ من رو کشید کنار؛ گفت: تو که اینها رو میشناسی ، اینا مالشون مشخص نیست! ، بحث قرطی بودن دختره نبود ، اصلا اینها مال این حرف ها نیستند ،این کیک خوردن نداره! ،یکی مثل من خورد و شیش لیوان آب هم روش ،ولی اون... بعد که این آدم این رو به من گفت ، من با خودم گفتم یک زهر ماری شد و گفتم عجب این آدم حواسش به لقمه اش هم هست ، همون چیزی تو اسلام بهش سفارش شده ،که آقا حواست به لقمه ات باشه!
همین میشه ویژگی کسانی که شهید میشن!
یعنی همه اینها رو با هم جمع کنی میشه یک قصه دیگه ، یعنی اونجا نباید خلاف قانون کنی
، یک جا نباید دل کسی رو بشکنی ، اینجا نباید بخوری ؛ همه اینها رو که رعایت کنی ، معلومه میان سروقت آدم ، میگن داداش تو مال اینجا نیستی ، اینجا بدرد تو نمیخوره ، بیا بریم ، بعدم که این صحنه انفجار رخ داد ،و مین والمری منفجر شد و 1400 ساچمه پخش شد تو سر و صورتش اصلا داد نمیزنه فریاد نمیکنه ، باید هم بره ، اصلا آماده رفتن هست دیگه...
بخشی از سخنرانی سردار قاسمی در یادواره شهید آوینی و شهید یزدانپرست:
بیستم فروردین سالروز شهادت دوشهید میباشد ، شهید آوینی و شهید سعید یزدانپرست ، شهید یزدان پرست باید یک ویژگی هایی داشته باشه که با شهید آوینی شهید شد.
یزدانپرست ، دانشجوی معماری و شهر سازی دانشگاه علم و صنعت که اونم ورقی هست برای خودش که بین اون همه آدم و رفیق آقا سید ، سعید یزدان پرست باید، با این پر بزنه!
برای پرواز حداقل دوتا بال میخواد، هر کسی، هم سطح سید نیست ، یک کسی باید با اون بره که همون مدل، تو همون قد و قواره شاید یک سطح پایین تر باشه ، یعنی همون مدل فکر کردن ؛ همون مدل جبهه رفتن ، همون مدل اخلاص ،
مثلا چراغ قرمز میخوای رد بشی ،گفتم آقا سعید ماشین رد نمیشه ، رد بشیم ،
گفت: نه خلاف قانون ، خلاف شرعه ، گفتم: ما تا کی صبر کنیم چراغ قرمز، سبز بشه ! ول کن من اگه بخوام با تو اینطوری بیام شیش روز باید تو راه باشیم ، مسیر دانشگاه رو !
دیوونه نیست این آدم مثلا؟ ، که حواست به چراغ قرمز باشه حواست به همه چی باشه!!
اینا که همه شهید میشن باید یک ویژگی هایی داشته باشن
رفتیم تو سالن ژوژمان یک دانشجویی ، معمولا دیدید تو معماری هر کسی کار نهایی رو میاره ، پروژه نهایی رو میاره یک نمره ای میگیره و یک شیرینی ای میده، رفتیم یک اتفاق همینجوری افتاد ، فکر میکنم پروژه یک دختر خانمی بود ، که اتفاقا توی دانشگاه مقید به مسائل ما نبود و خانواده اش هم مال این حرف ها نبودند ، ولی ما بچه ها مثل گرسنه ها و مثل خوره ها نگاه میکردیم ، معمولا آدمای مایه تیله دار کیک های سنگینی می آوردند ،داشتند نمره رو میدادند و تبریک میگفتند، ما هم که همیشه دقیقه آخر می آمدیم ، ریختیم سر کیک رو شست تیکه کردیم ،دیدم سعید وایستاده کنار ، آخه ما بچه حزب الهی ها همیشه با هم بودیم ، بهش گفتم تو یک جایی اگر شیطنت باشه ، می آمدی پای کار ، چرا اینجا رو نیومدی؟ من رو کشید کنار؛ گفت: تو که اینها رو میشناسی ، اینا مالشون مشخص نیست! ، بحث قرطی بودن دختره نبود ، اصلا اینها مال این حرف ها نیستند ،این کیک خوردن نداره! ،یکی مثل من خورد و شیش لیوان آب هم روش ،ولی اون... بعد که این آدم این رو به من گفت ، من با خودم گفتم یک زهر ماری شد و گفتم عجب این آدم حواسش به لقمه اش هم هست ، همون چیزی تو اسلام بهش سفارش شده ،که آقا حواست به لقمه ات باشه!
همین میشه ویژگی کسانی که شهید میشن!
یعنی همه اینها رو با هم جمع کنی میشه یک قصه دیگه ، یعنی اونجا نباید خلاف قانون کنی
، یک جا نباید دل کسی رو بشکنی ، اینجا نباید بخوری ؛ همه اینها رو که رعایت کنی ، معلومه میان سروقت آدم ، میگن داداش تو مال اینجا نیستی ، اینجا بدرد تو نمیخوره ، بیا بریم ، بعدم که این صحنه انفجار رخ داد ،و مین والمری منفجر شد و 1400 ساچمه پخش شد تو سر و صورتش اصلا داد نمیزنه فریاد نمیکنه ، باید هم بره ، اصلا آماده رفتن هست دیگه...
ارسال نظر
