خداوند چه گفته و ما چه می کنیم؟؟؟!!!
---
متاسفانه تلاش در تضاد با آیات صریح و مفصل و محکم قرآن کریم ، که در تبیین شأن و محدودیتهای پیامبران آمده اند ، برای خدا گونه جلوه دادن پیشوایان دین و سهیم ساختن این بزرگان در ویژگیهای منحصر به خداوند مانند مراسم و مناسک و شعایر دینی و مذهبی ، که نشانگر رقابت و ندیت بنده ی محدود به همه چیز با خداوند بی حد و مرز است ، علت العلل گمراهیهای دین زدا است که قرنهای متمادی پا پیروی از من در آوردیها ، دامن گیر بیشتر متدینان شده است.
قرآن کریم شفاعت را بارها با صراحت و آشکاری سرشت نشین به اذن و تشخیص خداوند آگاه به آشکار و نهان انسان منحصر ساخته که از این اذن انحصاری ثابت می شود شفاعت در قیامت هرگز بصورت مطلق در اختیار پیشوایان پارسای دین که آگاهی به درون و نهان انسانها ندارند نیست تا هر گاه بخواهند بتوانند هر انسانی را شفاعت کنند.
محتوای دعای توسل یا هر دعای مشابه دیگر که جزو منقولات غیر قرآنی منسوب به دین و مذهب است بنا به توصیه مؤکد منسوب به معصوم باید با محک محکمات قرآن ارزیابی و سنجیده شود و نتیجه ی این ارزیابی و سنجش برای حفظ و مصون سازی تدین افراد از کج روی و انحراف و برای جلوگیری از دچار شدن متدینان به گناهان کبیره ی نابخشودنی باید همواره به مردم متدین در همه ی رسانه ها و محافل بازگو شود.
هیچ حجتی نیست که قرآن کریم برای چگونگی دین داری خدا پسندانه ی درست به بشر با کمال رسایی و گویایی در قرآن تمام نکرده باشد و مشخص است نادیده گرفتن حجتهای الهی قرآن چه پیامدهای هلاکت باری برای بشر بی پروا در آخرت خواهد داشت.
---
متاسفانه تلاش در تضاد با آیات صریح و مفصل و محکم قرآن کریم ، که در تبیین شأن و محدودیتهای پیامبران آمده اند ، برای خدا گونه جلوه دادن پیشوایان دین و سهیم ساختن این بزرگان در ویژگیهای منحصر به خداوند مانند مراسم و مناسک و شعایر دینی و مذهبی ، که نشانگر رقابت و ندیت بنده ی محدود به همه چیز با خداوند بی حد و مرز است ، علت العلل گمراهیهای دین زدا است که قرنهای متمادی پا پیروی از من در آوردیها ، دامن گیر بیشتر متدینان شده است.
قرآن کریم شفاعت را بارها با صراحت و آشکاری سرشت نشین به اذن و تشخیص خداوند آگاه به آشکار و نهان انسان منحصر ساخته که از این اذن انحصاری ثابت می شود شفاعت در قیامت هرگز بصورت مطلق در اختیار پیشوایان پارسای دین که آگاهی به درون و نهان انسانها ندارند نیست تا هر گاه بخواهند بتوانند هر انسانی را شفاعت کنند.
محتوای دعای توسل یا هر دعای مشابه دیگر که جزو منقولات غیر قرآنی منسوب به دین و مذهب است بنا به توصیه مؤکد منسوب به معصوم باید با محک محکمات قرآن ارزیابی و سنجیده شود و نتیجه ی این ارزیابی و سنجش برای حفظ و مصون سازی تدین افراد از کج روی و انحراف و برای جلوگیری از دچار شدن متدینان به گناهان کبیره ی نابخشودنی باید همواره به مردم متدین در همه ی رسانه ها و محافل بازگو شود.
هیچ حجتی نیست که قرآن کریم برای چگونگی دین داری خدا پسندانه ی درست به بشر با کمال رسایی و گویایی در قرآن تمام نکرده باشد و مشخص است نادیده گرفتن حجتهای الهی قرآن چه پیامدهای هلاکت باری برای بشر بی پروا در آخرت خواهد داشت.