در باب عدم توانمندی مردم در امتیاز دهی به اشخاص شاخص یک نکته شایان ذکر است که متأسفانه استاد گرامی آن را در نظر نگرفتند:
میزان برای ممیزی و نیز امتیازدهی به شخصیت های برتر معنوی فقط و فقط قرآن است. و این به دلیل اعجاز قرآن در فرازمان-فرامکانی اوست.
و تنها کسی مجاز به قضاوت چنان نفوس برجسته و ساعی در قربتِ به حضرت باریتعالی هستند که خود دستی بر آتش جنگ با فرقت از یار داشته و دارد که یکی از ملزومات آن نیز انس حقیقی و معنوی با قرآن است!
با این وصف چگونه می توان از آحاد مردم با تفاوت های لایتناهی از حیث انفس و ... انتظار قضاوت و امتیاز دهی صحیح به بیداری و عصمت و آگاهی و برتر از آن بصیرت یا فرقان مجاهد الی اللّه داشت؟!
دکتر شریعتی نیز همچون دیگر بزرگان تاریخ این آب و خاک در نوبۀ خود بی نظیر است. اگر در حوزۀ کرامت انسانی به استناد قرآن اندکی تأمل کنیم در می یابیم که در نگاه خداوند تبارک و تعالی، نفوس بشر ، فوج فوج دسته بندی یا طبقه بندی نمی شود! به قول «رابیندرانات تاگور» نیز: تولد هر نوزاد نشانۀ آن است که خداوند هنوز از انسان نا امید نیست ... لذا خداوند بر نفس فرد فرد بشر آگاه، بصیر و نظاره گر که حتی برتر از آن «ربّ» است! پس فقط قضاوت و داوری نفوس بر عهدۀ اوست و اوست که هر کس را بر دیگری به شیوۀ ربوبیتش برتری و رجحان می دهد! فلذ بهشت و جهنم کمتر دو کسی به حقیقت یکی باشد!
اگر در تاریخ بنگریم می بینیم که قضاوت های ناحق عوام، چه بر سر بزرگانی چون؛ ابراهیم(ع)، عیسی (ع) ,... حضرت علی (ع) , امام حسین (ع) و...تا امثال حکیمان سهروردی، ملاصدرا و... آورد!
هر کس در قدر فهم و ادراک خود از حقیقت توان قضاوت بر حقانیت نفس دیگری دارد. والسلام.
ارسال ويدئو در تلگرام
چه زیبا وصف می کند علی را،
ان هم درچه زمانی؟؟
میزان برای ممیزی و نیز امتیازدهی به شخصیت های برتر معنوی فقط و فقط قرآن است. و این به دلیل اعجاز قرآن در فرازمان-فرامکانی اوست.
و تنها کسی مجاز به قضاوت چنان نفوس برجسته و ساعی در قربتِ به حضرت باریتعالی هستند که خود دستی بر آتش جنگ با فرقت از یار داشته و دارد که یکی از ملزومات آن نیز انس حقیقی و معنوی با قرآن است!
با این وصف چگونه می توان از آحاد مردم با تفاوت های لایتناهی از حیث انفس و ... انتظار قضاوت و امتیاز دهی صحیح به بیداری و عصمت و آگاهی و برتر از آن بصیرت یا فرقان مجاهد الی اللّه داشت؟!
دکتر شریعتی نیز همچون دیگر بزرگان تاریخ این آب و خاک در نوبۀ خود بی نظیر است. اگر در حوزۀ کرامت انسانی به استناد قرآن اندکی تأمل کنیم در می یابیم که در نگاه خداوند تبارک و تعالی، نفوس بشر ، فوج فوج دسته بندی یا طبقه بندی نمی شود! به قول «رابیندرانات تاگور» نیز: تولد هر نوزاد نشانۀ آن است که خداوند هنوز از انسان نا امید نیست ... لذا خداوند بر نفس فرد فرد بشر آگاه، بصیر و نظاره گر که حتی برتر از آن «ربّ» است! پس فقط قضاوت و داوری نفوس بر عهدۀ اوست و اوست که هر کس را بر دیگری به شیوۀ ربوبیتش برتری و رجحان می دهد! فلذ بهشت و جهنم کمتر دو کسی به حقیقت یکی باشد!
اگر در تاریخ بنگریم می بینیم که قضاوت های ناحق عوام، چه بر سر بزرگانی چون؛ ابراهیم(ع)، عیسی (ع) ,... حضرت علی (ع) , امام حسین (ع) و...تا امثال حکیمان سهروردی، ملاصدرا و... آورد!
هر کس در قدر فهم و ادراک خود از حقیقت توان قضاوت بر حقانیت نفس دیگری دارد. والسلام.