درود خدای متعال برمدافعان حرم عزت آور؛
در یک مملکت دو پادشاه نگنجد؛
«من» که بیاید، «الله» آرام آرام کنار میرود؛
او که همه جا حاضر و ناظر است، در سرزمین #قلب انسان، غایب میشود.
«اومانیسم» و بدتر از آن «اگوئیسم» چیز پیچیدهای نیست؛
کسی که برای خود شأن ذاتی قائل بشود، در وهلهی نخست یک «من» و یک «خدا» میبیند اما آرام آرام «خدا» کنار میرود و «من» میماند.
«منی» که حال طاغوت شده است؛ چون شیطان.
وقتی گفته شد بر انسان سجده کنید، به اختیار نافرمانی کرد و گفت من از زبانهی آتشم و او از خاک پس «اناَ خیرٌ». بیمهابا مقابل خدا ایستاد و گفت سجده نمیکنم.
ابلیس، در رجحانِ تشخیص خود در قبال تشخیص خدا دچار تکبر شد.
شناخت خود را مقدم بر تشخیص خدا دانست و این چنین شد که #هبوط کرد.
جایی که انسان، خود را منشأ شناخت و تشخیص بداند، همچون #دکارت در کژیتو که گفت: «من میاندیشم، پس هستم»
چنین نگاه طاغوتی سرانجامی بهتر از #هبوط در پی ندارد…
#امام_حسین (ع) در نیایش عرفهاش فرمود:
«اَلْهَمْتَنى مَعْرِفَتَکَ»
من هیچ نیستم؛ «شناختت را هم خودت به من الهام کردی!»
حسین (ع) در حضور خدای حاضر، و ادب مع الله، «من» خود را نمیبیند؛
همه چیز را از خدا میبیند.
مدافعان عزت آفرین حرم ،حسینی عمل کرده و می کنند؛
خط بطلانی بر تفکر دکارت، نگاه خدامحورانهی #عقل_سرخ، امام حسین(ع) است که در پیشگاه خدای متعال، شأنی برای خود نمیدید.
که او نیز خود فرموده که علم خود را در جان دوستان خود حک میکنیم و به آنان الهام میکنیم.
در یک مملکت دو پادشاه نگنجد؛
«من» که بیاید، «الله» آرام آرام کنار میرود؛
او که همه جا حاضر و ناظر است، در سرزمین #قلب انسان، غایب میشود.
«اومانیسم» و بدتر از آن «اگوئیسم» چیز پیچیدهای نیست؛
کسی که برای خود شأن ذاتی قائل بشود، در وهلهی نخست یک «من» و یک «خدا» میبیند اما آرام آرام «خدا» کنار میرود و «من» میماند.
«منی» که حال طاغوت شده است؛ چون شیطان.
وقتی گفته شد بر انسان سجده کنید، به اختیار نافرمانی کرد و گفت من از زبانهی آتشم و او از خاک پس «اناَ خیرٌ». بیمهابا مقابل خدا ایستاد و گفت سجده نمیکنم.
ابلیس، در رجحانِ تشخیص خود در قبال تشخیص خدا دچار تکبر شد.
شناخت خود را مقدم بر تشخیص خدا دانست و این چنین شد که #هبوط کرد.
جایی که انسان، خود را منشأ شناخت و تشخیص بداند، همچون #دکارت در کژیتو که گفت: «من میاندیشم، پس هستم»
چنین نگاه طاغوتی سرانجامی بهتر از #هبوط در پی ندارد…
#امام_حسین (ع) در نیایش عرفهاش فرمود:
«اَلْهَمْتَنى مَعْرِفَتَکَ»
من هیچ نیستم؛ «شناختت را هم خودت به من الهام کردی!»
حسین (ع) در حضور خدای حاضر، و ادب مع الله، «من» خود را نمیبیند؛
همه چیز را از خدا میبیند.
مدافعان عزت آفرین حرم ،حسینی عمل کرده و می کنند؛
خط بطلانی بر تفکر دکارت، نگاه خدامحورانهی #عقل_سرخ، امام حسین(ع) است که در پیشگاه خدای متعال، شأنی برای خود نمیدید.
که او نیز خود فرموده که علم خود را در جان دوستان خود حک میکنیم و به آنان الهام میکنیم.
لعنت به اسدو خاندانش لعنت به داعش