سلام ای رهبرم، ای قلب ایران

شعر کامل:
منم عمار همون بچه بسیجی/ ز خاک فکه و فاو و دوعیجی/ همون سینه زنی که میره هئیت/ کلاس عشقبازی با ولایت/ همونی که شنیده أین عمار/ دلش آتیش گرفته از غم یار/ نوشته نامه ای از جان به جانان/ به نام حق تعالی رب منان/ سلام مولای من سید علی جان/ سلام ای رهبرم ای قلب ایران/ سلام ای قوت دلهای خسته/ بگو مولا دلت از چی شکسته/ بگو آقا که دلها بی قراره/ چشا رو گونه ها شبنم میکاره/ بگو تا هر چی شیعه هر چی سنی/ فدات شن بأبی أنت و امی/ بگو آقا فقط با یک اشاره/ که غصه دلهامون رو کرده پاره/ من عمار دارم خونه به خونه/ میگم از مکر شورای زمونه/ از اون فتنه گران انتخابات/ که میدون اومدن با شال سادات !/ اونا که با مجاهد با منافق/ با آمریکا و اسرائیل غاصب/ فرانسه آلمان و چند انگلیسی/ با نقش العربیه،بی بی سی.../ با بودجه های چند میلیون دلاری/ با ربع پهلوی ، شاه فراری/ شدن همدل برای نفی کشور/ برای نفی اسلام ، نفی رهبر/ مردم!شروع شد نقشه قبل از انتخابات/ که ممد (خاتمی) رفته بود جیم چارت ملاقات/ سوروس هم گفته بودش مملی رو/ شروع کن انقلاب مخملی رو/ یه نامزد جور کنید تو انتخابات/ که یا سید باشه یا شکل سادات/ نماد پرچم هم سبز سیادت/ که تو ایران داره خیلی ارادت/ حسین رهجو که اسمش میرحسین شد/ تو این بازی نگین وسطین شد/ همونی که اصلا سید نبودش/سیاست کرد سیادت تو وجودش/ خلاصه لکه ها را تار کردند/ حسابی روی نقشه کار کردند/ همونها که همو بردند از یاد/ تو این بازی شدند شیرین و فرهاد!/ واسه اینکه بگیرند رای ملت/ زدند هر افترایی رو به دولت/ چه تعریفها شد از مرد سوپرمن/ هم از داخل هم از سایت های دشمن/ حمایت مالی هم میلیارد میلیارد/ میومد از جیب دانشگاه آزاد/ گذشت تا که رسیدیم بیست و دوم (خرداد)/ حضور چهل میلیونی مردم/ غیور مردم این ملت چه زیبا/ دموکراسی رو فهموندند به دنیا/ ولی با فتنه های حرف یک زن!/ شروع شد انقلاب نرم دشمن/ که غیر میر هر که رای بیاره/ بریزید تو خیابون، تقلب توی کاره!/ شبش هم میرحسین قبل از شمارش/ جلو دوربین میگه پیروزه کارش/ ولی وقتی که رای ها شد شمرده/ دیدند محمود از او دو یک برده/ به بزم اعتراض قوم بی شرم/ شروع شد سور و سات فتنه نرم/ زدند انگ تقلب تو شمردن/ برای حرفشون مدرک نبردن/ همون مدعیان راه قانون/ شدند مایه شورش تو خیابون/ در اول شورش این مرد سبز شال/ خلاصه شد توی چند سطل آشغال/ ولی کم کم حضور هاشمی ها/ تنوع داد به بزم شورشی ها/ یاسر تیپ زده بود تیپ بلوچی/ که با فائزه بره به ساندویچی/ ولی اتفاقی رفتند تو شورش/ شدن از صحنه گردانان جنبش/ مهدی هم واسۀ این قوم سبزه/ خرید بمب و سلاح چند صد تا قبضه/ خلاصه، شورش این مایه ننگ/ مجهزتر شده بود واسه جنگ/ دیگه جای آتیش به سطل آشغال/ خسارت ها زدن بر جان و اموال/ شدن یک مادر و یک طفل کوچک/ اسیر آتش یک مهد کودک/ زدن هر کی که ریش داشت تو خیابون/ اینه آئین و رسم مرد قانون ؟!/ همونا که میگفتن بوده سید/ زدن آتیش به قرآن و به مسجد/ ندای رهبری هم جمعه بعد/ نداشت تاثیر در قوم بنی صدر:/ (خواص باید بصیرت داشته باشن/ نشد یک ذره غیرت داشته باشن)/ بگن واضح که یا با مردم هستن/ و یا ما بین جلبکها نشستن/ چرا هستید سوژۀ بی بی سی؟/ شدید اخبار داغ انگلیسی؟/ بدون شاهدان جن و انسی/ میگید هی از شکنجه های جنسی؟/ از اونجا که تقلب بود بهونه/ هدف سوی نظام رفته نشونه/ دوباره جنبش جلبک شروع شد/ به بعدش فیلمهای قلابی رو شد/ ندا بازیگر فیلم مجازی/ اسیر حقۀ دکتر حجازی/ جواد موسوی ،سهراب،ترانه/ شدن قربونی داغ رسانه/ دیگه با خط دهی های بی بی سی/ شعار ها هم شده بود انگلیسی/ میگفتن اندیشه با ریش نمی شه/ بابا منتظری که پره ریشه!/ شما که صانعی رو مرجع میگیرید/ دیدید اندیشه رو ریشو ندیدید؟/ اونا هم که ریش ندارن مثل گنجی/ نه معصوم و قبول دارن نه منجی/ علی نوری زاده بی ریش بی دین/ با یک زن ور می رفتش جلو دوربین/ ولی کم کم شعارها پرغرض شد/ وجود جنبش جلبک مرض شد/ شعار 16 آذر چی بودش/ خدا لعنت کنه هر کی سرودش/ جسورانه دل رهبر شکستید/ خیال کردید که در کوفه نشستید/ علی هفتاد میلیون یار داره/ هزاران مالک و عمار داره/ چه سلمان ها به دورش در طوافند/ چه شمشیرها به اذنش در غلافند/ فقط کافیست تا با یک اشاره/ جهان کفر گردد پاره پاره/ شما که با امام خاطره داشتید/ از این خاطره ها مایه میذاشتید/ تو هر حرفی به اون اشاره کردید/ چرا عکس امام رو پاره کردید/ شمایی که میگفتید سید هستین/ دل حضرت زهرا(س) رو شکستید/ تو روزی که حسینش غرق خون شد/ قد زینب مثه مادر کمون شد/ شما ملعون معلون تر ز ملعون/ زدید رقاصی کردید تو خیابون/ دقیقا مثله اونها که عاشورا/ زدن آتیش به خیمه های مولا/ شما هم اینجا خیمه اش رو سوزوندید/ گمونم چشم عباس دور دیدید/ به فرض که دور دیدید چشم عباس/ نفهمیدید که صاحب تکیه زهراست/ به دل هر شیعه ای احساس داره/ به لب ذکر انا العباس داره/ فدایی حسینه تارو پودش/ وجودشو همه بودو نبودش/ ضمیرو صبرو ایمانش حسینه/ همه دین و همه جانش حسینه/ الا ای رهبرم لب تر کن ای دوست/ که جان من گره در پیچش موست/ فدایی ات من عمار آقا/ هزاران در هزاران بار آقا/ فقط کافی است تا لب برگشایی/ بتازم یک تنه در هر شعایی/ بتازم همچو طوفان سوی لشگر/ منم والله همون عمار رهبر/ چنان جنگم به عشقت تا شهادت/ که صد لیلی برند بر تو حسادت...