جزوه گرفتن یا بهانه ای برای ارتباط؟
فقط کافی است قدمی در یکی از دانشگاه های تهران بزنید؛ تصاویری که این روزها در صحن دانشگاه ها مشاهده می شود حرف از یک بحران اجتماعی می دهد؛ دختران و پسرانی که بر روی صندلی ها و در محوطه دانشگاه ها نشسته اند، دست در دست هم داده اند و در حال سیگار کشیدن هستند!
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بدون شک فضای این روزهای دانشگاه ها دستخوش تغییرات زیادی شده است، افزایش دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی کشور و بالطبع افزایش دانشجویان که آمارها از نسبت نزدیک جمعیت دختران و پسران است، باعث شده است که مسئله ارتباط بین دانشجویان حساسیت بیشتری به خود بگیرد.
بسیاری از این جوانان، دختران و پسران دانشجویی هستند که حداقل در محیط دانشگاه، مجبورند ارتباط نسبتاً مستمری با جنس مخالف خود داشته باشند. پس از پایان تحصیل نیز دختران به‌کار در محیط‌های بیرون خانه و حضور در اجتماع علاقه دارند که میزان ارتباط آنان با مردان را افزایش می‌دهد.در نوع مواجهه با این شرایط معمولاً جوان دچار نوعی تضاد و تنش می‌گردد؛ زیرا، ازطرفی در جامعه نمی‌توان این دو جنس را کاملاً از هم جدا ساخت و از طرف دیگر ابهام در نحوه ارتباط با جنس مخالف و محدوده آن و نیز تمایل غریزی جوان به جنس مخالف او را دچار سردرگمی کرده است؛ بنابراین، نحوه سامان‌دهی ارتباطات مزبور متناسب با شرع و آموزه‌های دینی از جمله پرسش‌های اساسی قابل طرح در این‌باره است.
البته در این میان اگر به دانشجویانی که حد و مرزی برای برقراری ارتباط با جنس مخالف خود قائل نگاهی بیاندازیم، از عادی بودن روابط خود و تنها از ارتباط «درسی» خود می گویند؛ اما واقعا این ارتباطات همیشه «درسی» باقی می ماند؟!
مستند چهار قسمتی "ردپای فرهنگ"، ضمن بررسی این مسئله، مقایسه ای بین «آزادی های رفتاری و جنسی» در ایران و دیگر کشورهای جهان می کند، که در ادامه بخش اول این مستند با عنوان "دوستی از جنس دیگر"، آمده است:
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بدون شک فضای این روزهای دانشگاه ها دستخوش تغییرات زیادی شده است، افزایش دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی کشور و بالطبع افزایش دانشجویان که آمارها از نسبت نزدیک جمعیت دختران و پسران است، باعث شده است که مسئله ارتباط بین دانشجویان حساسیت بیشتری به خود بگیرد.
بسیاری از این جوانان، دختران و پسران دانشجویی هستند که حداقل در محیط دانشگاه، مجبورند ارتباط نسبتاً مستمری با جنس مخالف خود داشته باشند. پس از پایان تحصیل نیز دختران به‌کار در محیط‌های بیرون خانه و حضور در اجتماع علاقه دارند که میزان ارتباط آنان با مردان را افزایش می‌دهد.در نوع مواجهه با این شرایط معمولاً جوان دچار نوعی تضاد و تنش می‌گردد؛ زیرا، ازطرفی در جامعه نمی‌توان این دو جنس را کاملاً از هم جدا ساخت و از طرف دیگر ابهام در نحوه ارتباط با جنس مخالف و محدوده آن و نیز تمایل غریزی جوان به جنس مخالف او را دچار سردرگمی کرده است؛ بنابراین، نحوه سامان‌دهی ارتباطات مزبور متناسب با شرع و آموزه‌های دینی از جمله پرسش‌های اساسی قابل طرح در این‌باره است.
البته در این میان اگر به دانشجویانی که حد و مرزی برای برقراری ارتباط با جنس مخالف خود قائل نگاهی بیاندازیم، از عادی بودن روابط خود و تنها از ارتباط «درسی» خود می گویند؛ اما واقعا این ارتباطات همیشه «درسی» باقی می ماند؟!
مستند چهار قسمتی "ردپای فرهنگ"، ضمن بررسی این مسئله، مقایسه ای بین «آزادی های رفتاری و جنسی» در ایران و دیگر کشورهای جهان می کند، که در ادامه بخش اول این مستند با عنوان "دوستی از جنس دیگر"، آمده است:
ارسال در 1395/12/5 ساعت 08:47
عرض x طول
ارسال ويدئو در تلگرام
ارسال نظر
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
دختر و پسر گذاشتید توی کف همدیگه از هم جدا کردید حالا دلسوزی می کنید سن ازدواج رو بردید بالای 30سال اگر بشه اگر خواستگار بیاد قدیم طرف به سن بلوغ می رسد ازدواج میکرد 4تا 4تا صیغه رایج بود.
الان دخترها تا فوق دکتری می خونند سربازی ندارند کسی ازشون انتظار ی نداره ولی پسرها سربازی 2سال دانشگاه چند سال خدا میدونه بعد خجالت میکشه اگر دستش توی جیب خودش نباشه همه ازش انتظار دارند کارهم که نیست نصف بیشتر شغل ها الان دست خانم هاست توی همه جا
به قول معروف شما هم خدا رو میخوایند هم خرمارو
تمایل به جنس مخالف یک نیاز رون انسان اگر پاسخ داده نشه <خدا که واسه همه آیه ی تطهیر نازل نکرده > میرند رو میارند به دوستی تا نیاز عاطفی و جنسی شون رو برطرف کنند
این همه فساد و بی بندو باری که در شبکه های مجازی وجود داره به خاطر همینه دیگه اگر نگاهی که اسلام به ازدواج وجوانان داره توی جامعه حاکم بود <اگر حاکم بود نمیگم نبود چون همه الان دارند داد میزنند ولی هیچکس پیاده نمی کنه>وضع این طور نبود.
شماها دیگه فرشته هستید
هر کدوم یه جوری مرض دارید