ضربه را با ضربه پاسخ می دهیم
ضربه را با ضربه پاسخ می دهیم.بازخوانی مواضع حضرت آیتالله خامنهای درباره توطئه کاهش قیمت نفت در بحبوحهی جنگ تحمیلی
سقوط ناگهانی قیمت نفت در اواسط دهه ۸۰ میلادی، سومین تحول ناگهانی بازار جهانی نفت، پس از افزایش بهای سالهای ۷۴-۱۹۷۳ و صعود مجدد قیمتها در ۸۰-۱۹۷۹، بهشمار میآید. در دهه ۷۰ میلادی، افزایش قیمت نفت (با برنامههای اوپک)، سرمایه مالی فراوانی را به خزانه کشورهای فروشنده نفت سرازیر کرد. طبیعی بود که افزایش قیمت، به هیچ وجه نمیتوانست مطلوبِ خریداران و نیازمندان نفت منطقهی غرب آسیا و شمال آفریقا باشد. در این شرایط بود که انقلاب اسلامی ایران، تنها یک سال مانده به فرارسیدن دهه ۸۰ میلادی، به وقوع پیوست و جهتگیری سیاست داخلی و خارجی ایران را دستخوش چرخشی ۱۸۰ درجهای کرد. آغاز جنگ تحمیلیِ بعثیون عراق علیه ایران و مقاومت غیرتمندانه ملت علیه متجاوزان، بیش از پیش توجهات را به منطقه، نفت و نظام انقلابی ایران متمرکز کرد.
اوپک -«جمعِ نفتیهای بزرگ جهان»-، که دهه ۷۰ را با قدرتنمایی گذرانده بود، این بار نتوانست وحدت نظر اعضای خود را حفظ کند. برخی اعضای اوپک، در بحران کاهش قیمت نفت در دهه ۸۰ میلادی، بیتوجه به منافع بلندمدت خود و دیگر کشورهای عضو، نسبت به فروش انبوه نفت در بازارهای جهانی، با شرایط آسان و قیمت ارزان و متجاوز از سهمیه تعیینی خود اقدام کردند. عمق این اختلافات زمانی خود را آشکارتر نشان داد که گمانهزنیها به واقعیت نزدیک و نزدیکتر میشد: تضادهای ایدئولوژیک انقلاب نوخاسته اسلامی مردم ایران با ایدئولوژی حاکم بر برخی کشورهای همسایه، داشت معادلات «اقتصادی» را، به معادلات «سیاسی» تبدیل میکرد.
جمهوری اسلامی ایران، از همان آغاز روند کاهش قیمت نفت، تحولات جهانی را بادقت فراوانی زیرنظر گرفت. در این میان، آیتالله سیدعلی خامنهای، در مقام ریاست جمهوری اسلامی ایران، موثرترین زبان گویای جمهوری اسلامی در سراسر روند حوادث نفت بود. آیتالله خامنهای، افزون بر آن که به عنوان بالاترین مسئول کشور پس از بنیانگذار انقلاب حضرت امام خمینی رحمهالله، نظارت و هدایت اداره کشور را برعهده داشتند، در سخنرانیها و گفتگوهای گوناگون خود به این معضل ناگهانی واکنش نشان میدادند. تحلیلها و تببینهای آیتالله خامنهای، حکایت از «توطئه»ای داشت که در بحبوحه حوادث جنگ تحمیلی، قصد داشت بزرگترین منبع درآمد کشور انقلابی و درحال دفاع ایران را با سختیهای متعددی روبرو کند؛ توطئهای که در وهله اول، ردپای کشورهای فرامنطقهای در آن بهروشنی دیده میشد: «مسألهى نفت همانطور که قبلا هم گفتیم یک توطئهى تمام عیار است. در درجهى اول علیه جمهورى اسلامى و برخى کشورهاى مترقى دیگر در این منطقه و در درجهى بعد علیه همهى ملتها و همهى کشورهاى تولیدکنندهى نفت. پدیدآورندهى این توطئه هم در اصل دولت انگلیس است که در بحبوحهى این پیروزى رزمندگان اسلام که احتمال مىدادند به خاطر این پیروزى یک قدرى وضع نفت از لحاظ خریداران دچار دشوارى بشود و قیمت نفت بالا برود، براى پیشگیرى و مقابلهى با این احتمال بالا رفتن قیمت، باز در این بحبوحه قیمت را پائین آورد.» (۱)
در این میان، خبرهایی به گوش مسئولان جمهوری اسلامی میرسید که بعضی کشورهای عضو اوپک، بهدلایلی قصد همراهی با سیاست کاهش قیمت نفت را دارند. آیتالله خامنهای در یکی از خطبههای نماز جمعه، از این اقدامات پنهان در حضور ملت پرده برداشتند:
«این یک توطئهى استکبارى بزرگ است و ما احتمال مىدهیم البته به صورت یقین نمىگوئیم و کسى را هم متهم نمىکنیم فعلا، اما احتمال مىدهیم که در داخل اوپک هم برخى از تولیدکنندگان با این توطئهى جهانى که علیه اوپک هست متأسفانه همکارى کرده باشند. خدا کند این احتمال درست نباشد و ما این را درست نفهمیده باشیم و الا کار مشکل خواهد شد براى آن کشورها و آن دولتهایى که یک چنین توطئهى خبیثانهاى را علیه اوپک و علیه ملتهاى خودشان با دشمنان این ملتها در آن همدستى کرده باشند؛ این یک توطئه است. ما تلاش اصلى خودمان را در این راه گذاشتیم که با این توطئه مقابله کنیم و مقابله هم کردیم.» (۲)
این در حالی بود که در همان هنگام، برخی دیگر از کشورهای عضو و حتی فروشندگان نفت خارج از اوپک مانند کشورهای آمریکای لاتین از وضع به وجود آمده ناراضی بودند.: «بیشتر کشورهاى عضو اوپک از این وضع ناراحتند. فرستادههایى که ما فرستادیم که به کشورهاى آفریقائى که تولیدکنندهى نفت بودند، چه به کشورهاى امریکاى لاتین، مثل ونزوئلا و مکزیک که تولیدکنندهى نفت بودند، اگر چه بعضیشان عضو اوپک هم نیستند و هیأتهایى که بعدا هم مىفرستیم به کشورهاى دیگر همه این حقیقت را به ما نشان مىدهد که بیشتر این کشورهاى تولیدکنندهى نفت از این وضع ناراحتند. یعنى میلیونها انسان از این توطئه ضربه خواهند دید و ضرر خواهند کرد.» (۳)
سقوط ناگهانی قیمت نفت در اواسط دهه ۸۰ میلادی، سومین تحول ناگهانی بازار جهانی نفت، پس از افزایش بهای سالهای ۷۴-۱۹۷۳ و صعود مجدد قیمتها در ۸۰-۱۹۷۹، بهشمار میآید. در دهه ۷۰ میلادی، افزایش قیمت نفت (با برنامههای اوپک)، سرمایه مالی فراوانی را به خزانه کشورهای فروشنده نفت سرازیر کرد. طبیعی بود که افزایش قیمت، به هیچ وجه نمیتوانست مطلوبِ خریداران و نیازمندان نفت منطقهی غرب آسیا و شمال آفریقا باشد. در این شرایط بود که انقلاب اسلامی ایران، تنها یک سال مانده به فرارسیدن دهه ۸۰ میلادی، به وقوع پیوست و جهتگیری سیاست داخلی و خارجی ایران را دستخوش چرخشی ۱۸۰ درجهای کرد. آغاز جنگ تحمیلیِ بعثیون عراق علیه ایران و مقاومت غیرتمندانه ملت علیه متجاوزان، بیش از پیش توجهات را به منطقه، نفت و نظام انقلابی ایران متمرکز کرد.
اوپک -«جمعِ نفتیهای بزرگ جهان»-، که دهه ۷۰ را با قدرتنمایی گذرانده بود، این بار نتوانست وحدت نظر اعضای خود را حفظ کند. برخی اعضای اوپک، در بحران کاهش قیمت نفت در دهه ۸۰ میلادی، بیتوجه به منافع بلندمدت خود و دیگر کشورهای عضو، نسبت به فروش انبوه نفت در بازارهای جهانی، با شرایط آسان و قیمت ارزان و متجاوز از سهمیه تعیینی خود اقدام کردند. عمق این اختلافات زمانی خود را آشکارتر نشان داد که گمانهزنیها به واقعیت نزدیک و نزدیکتر میشد: تضادهای ایدئولوژیک انقلاب نوخاسته اسلامی مردم ایران با ایدئولوژی حاکم بر برخی کشورهای همسایه، داشت معادلات «اقتصادی» را، به معادلات «سیاسی» تبدیل میکرد.
جمهوری اسلامی ایران، از همان آغاز روند کاهش قیمت نفت، تحولات جهانی را بادقت فراوانی زیرنظر گرفت. در این میان، آیتالله سیدعلی خامنهای، در مقام ریاست جمهوری اسلامی ایران، موثرترین زبان گویای جمهوری اسلامی در سراسر روند حوادث نفت بود. آیتالله خامنهای، افزون بر آن که به عنوان بالاترین مسئول کشور پس از بنیانگذار انقلاب حضرت امام خمینی رحمهالله، نظارت و هدایت اداره کشور را برعهده داشتند، در سخنرانیها و گفتگوهای گوناگون خود به این معضل ناگهانی واکنش نشان میدادند. تحلیلها و تببینهای آیتالله خامنهای، حکایت از «توطئه»ای داشت که در بحبوحه حوادث جنگ تحمیلی، قصد داشت بزرگترین منبع درآمد کشور انقلابی و درحال دفاع ایران را با سختیهای متعددی روبرو کند؛ توطئهای که در وهله اول، ردپای کشورهای فرامنطقهای در آن بهروشنی دیده میشد: «مسألهى نفت همانطور که قبلا هم گفتیم یک توطئهى تمام عیار است. در درجهى اول علیه جمهورى اسلامى و برخى کشورهاى مترقى دیگر در این منطقه و در درجهى بعد علیه همهى ملتها و همهى کشورهاى تولیدکنندهى نفت. پدیدآورندهى این توطئه هم در اصل دولت انگلیس است که در بحبوحهى این پیروزى رزمندگان اسلام که احتمال مىدادند به خاطر این پیروزى یک قدرى وضع نفت از لحاظ خریداران دچار دشوارى بشود و قیمت نفت بالا برود، براى پیشگیرى و مقابلهى با این احتمال بالا رفتن قیمت، باز در این بحبوحه قیمت را پائین آورد.» (۱)
در این میان، خبرهایی به گوش مسئولان جمهوری اسلامی میرسید که بعضی کشورهای عضو اوپک، بهدلایلی قصد همراهی با سیاست کاهش قیمت نفت را دارند. آیتالله خامنهای در یکی از خطبههای نماز جمعه، از این اقدامات پنهان در حضور ملت پرده برداشتند:
«این یک توطئهى استکبارى بزرگ است و ما احتمال مىدهیم البته به صورت یقین نمىگوئیم و کسى را هم متهم نمىکنیم فعلا، اما احتمال مىدهیم که در داخل اوپک هم برخى از تولیدکنندگان با این توطئهى جهانى که علیه اوپک هست متأسفانه همکارى کرده باشند. خدا کند این احتمال درست نباشد و ما این را درست نفهمیده باشیم و الا کار مشکل خواهد شد براى آن کشورها و آن دولتهایى که یک چنین توطئهى خبیثانهاى را علیه اوپک و علیه ملتهاى خودشان با دشمنان این ملتها در آن همدستى کرده باشند؛ این یک توطئه است. ما تلاش اصلى خودمان را در این راه گذاشتیم که با این توطئه مقابله کنیم و مقابله هم کردیم.» (۲)
این در حالی بود که در همان هنگام، برخی دیگر از کشورهای عضو و حتی فروشندگان نفت خارج از اوپک مانند کشورهای آمریکای لاتین از وضع به وجود آمده ناراضی بودند.: «بیشتر کشورهاى عضو اوپک از این وضع ناراحتند. فرستادههایى که ما فرستادیم که به کشورهاى آفریقائى که تولیدکنندهى نفت بودند، چه به کشورهاى امریکاى لاتین، مثل ونزوئلا و مکزیک که تولیدکنندهى نفت بودند، اگر چه بعضیشان عضو اوپک هم نیستند و هیأتهایى که بعدا هم مىفرستیم به کشورهاى دیگر همه این حقیقت را به ما نشان مىدهد که بیشتر این کشورهاى تولیدکنندهى نفت از این وضع ناراحتند. یعنى میلیونها انسان از این توطئه ضربه خواهند دید و ضرر خواهند کرد.» (۳)
ارسال نظر
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
فایل صدا ندارد. لطفا آن را اصلاح نمایید.