شعر و سبک کربلایی امیر عباسی زمینه امام حسین علیه السلام (سری هفدهم)
ببار ای بارون ببار شبیه مجنون ببار به حال ما خون ببار ای بارون
عُمرَم تو عاشقی سِیر میشه عاقبت من به خیر میشه
اگر باشم در خونه ی ارباب خوبم...
به یاد صحن و سرای عشق به یاد کرببلای عشق
دلم می گیره بهونه ی ارباب خوبم...
من به دعای مادرت سینه زنِ تو شدم آقا
از وقتی که یادم میاد میومدم به این روضه ها
روزیم کن آقا که بِشَم مُحرمِ حرم کربلا
آقام آقام ای آقا...ثارا...
سعادت زندگی من شیرینیِ بندگیِ من
حلاوت ذکر قدسیِ ارباب حسینه
خراب وادیِ میخونه بی نوای درِ این خونه
آبرو دار و عزیزترین تو عالمینه
خدا روزی رو نیاره که جدا بِشم از این بساط
آقا ایشالّا که بشم فدای همه ی نوکرات
آرزومه که بمیرم گوشه ی حرم کربلات
آقام آقام ای آقا... ثارا...
همیشه مأنوسِ عشقتم والِه و پابوس عشقتم
شهید صحرای ماریه غریب مادر
شب غمم نداره سحر تن تو مونده بدونِ سر
جرم و گناهش آخه چیه ای قوم کافر
شما گفتید آقا بیاد ، کوفیای بَد و نانجیب
نامردیِ که عزیز فاطمه بشه اینجا غریب
بمونه بین قتلگاه بی کفن و خَدُّ التّریب
آقام آقام ای آقا...ثارا...
عُمرَم تو عاشقی سِیر میشه عاقبت من به خیر میشه
اگر باشم در خونه ی ارباب خوبم...
به یاد صحن و سرای عشق به یاد کرببلای عشق
دلم می گیره بهونه ی ارباب خوبم...
من به دعای مادرت سینه زنِ تو شدم آقا
از وقتی که یادم میاد میومدم به این روضه ها
روزیم کن آقا که بِشَم مُحرمِ حرم کربلا
آقام آقام ای آقا...ثارا...
سعادت زندگی من شیرینیِ بندگیِ من
حلاوت ذکر قدسیِ ارباب حسینه
خراب وادیِ میخونه بی نوای درِ این خونه
آبرو دار و عزیزترین تو عالمینه
خدا روزی رو نیاره که جدا بِشم از این بساط
آقا ایشالّا که بشم فدای همه ی نوکرات
آرزومه که بمیرم گوشه ی حرم کربلات
آقام آقام ای آقا... ثارا...
همیشه مأنوسِ عشقتم والِه و پابوس عشقتم
شهید صحرای ماریه غریب مادر
شب غمم نداره سحر تن تو مونده بدونِ سر
جرم و گناهش آخه چیه ای قوم کافر
شما گفتید آقا بیاد ، کوفیای بَد و نانجیب
نامردیِ که عزیز فاطمه بشه اینجا غریب
بمونه بین قتلگاه بی کفن و خَدُّ التّریب
آقام آقام ای آقا...ثارا...
ارسال نظر
